De oude Haagse Wijsgeren spraken reeds: "Er mag al eens gelachen worden".Daarom even een klein mopske er tussendoor:
N'n Ollander, n'n onnozelaar en n'n inwoner van Belgisch Hasselt hadden eens een hoog-intellectueel gesprek ...
Voor hen die dit een toch wel erg korte Witz vinden heb ik goed nieuws, want door die inwoner van Belgisch Hasselt moet ik ineens denken aan een iets langere, waargebeurde maar desondanks erg leuke, anecdote [sleutelbegrip: de bode van slechte tijding]:
Een lid van de Haagse Culturele Kring ging zijn heil eens zoeken in het buitenland en probeerde dat te combineren met zijn natuurlijke aandrift de wereld te beschaven. Hij dacht een goede zet te doen door een paar jaar als moppen-uitlegger in Limburgs België te gaan werken ...
En zo zijn we dan aanbeland midden in de actualiteit, want: Zijne Koninklijke Majesteit Albert II von Sachsen-Coburg-Gotha heeft de Limburgse Belgiër Wouter Beke benoemd tot een soort van niet-formateur met een opdracht voor onbepaalde tijd. Dat laatste is een heel slimme zet van Albert. Maar moet dat door Beke gebeuren ?? Ach, ik heb het eerder al gezegd: hij bedoelt het best wel goed en hij is zeker niet dom, maar een Gulden Regel luidt nu eenmaal dat je geen knapen stuurt om mannenwerk te doen. Het zou dus kunnen zijn dat Wouter maar bedoeld is als stroman-achtige facade-figuur. Dat achter de schermen anderen (meest met name CD&V-anderen) het echte nadenken en het echte onderhandelen doen. Waarom dat nog niet eerder gedaan is ?? Tiens, ik neem maar aan dat het geprobeerd is, maar nog niet gelukt.
Maar dit is dus de politieke tussenstand voor het ganse Belgenland:
op 13 Juni werd er gestemd en leek er een electorale aardverschuiving te hebben plaatsgevonden. Een totale politieke aardverschuiving is dat vooralsnog niet geworden. En gaat het ook niet worden. Het gaat er feitelijk om de schade te beperken, want in de eerste plaats dank zij Bartekijn de Wever, in de tweede plaats dankzij Bartje de Wever en door in de derde plaats kleine Bart De Wever (met in de marge nog een paar andere politici zoals "madame NON" Milquet) is er nog geen enkel resultaat geboekt in de zin van 1)een regeeraccoord 2)een federale regering 3)een communautair accoord. Wél is inmiddels iedereen die "iets" is in de Belgische politiek (plus nog een paar figuren die feitelijk NIETS zijn, zoals Didierke en 'Jean Delanotte'- en dat is dus het enige pluspunt van deze hele Vaudeville) matig tot zwaar gecompromitteerd. Merci monsieur Barth !!
... Iedereen ?? Neen, niet iedereen is gecompromitteerd. Als lid van een electoraal zwaar gehavende partij misschien wel, als amateur-alpinist misschien ook een beetje, maar als politiek krachtfiguur zeker niet: Kris Peeters. Ik vind deze man een vreselijke stem hebben, maar sinds de verkiezingen heeft hij al een paar keer vanop de achtergrond (min of meer) als Vlaams minister-president een machtswoord gesproken en daarmee het weinige dat er überhaupt bereikt is voor Vlaanderen voor elkaar gekregen. In dit licht en deze situatie waarin de CD&V en de koning het initiatief hebben mogen/moeten we ons dus af gaan vragen: "Gaat de CD&V straks de Federale premier leveren en, indien ja, wie anders dan Kris Peeters gaat dat worden ??". Ik zie zelf -hypothetisch- maar één alternatief: mijn vriend Yves Leterme. Want hoe langer de politieke chaos voortduurt, des te duidelijker wordt het dat zijn "falen" bij het totstandkomen van "een federale regering met communautair accoord" geenzins aan hem persoonlijk te wijten is geweest. Zoals ik al eerder mocht opmerken/ voorspellen. Met beide Heeren zou ik zelf tevreden kunnen instemmen, maar met Yves natuurlijk het meest.
Misschien dat ik een volgende keer iets vertel over de Israelisch-Arabische oorlog aan het begin van de jaren 70 en de gevolgen daarvan voor Nederland. Volgens mijn toenmalige leraar Frans was e.e.a. terug te voeren tot de manier waarop in het diplomatieke verkeer werd gesproken over de bezette gebieden (de ene partij die het had over "des" en de andere over "les" ...). Om daarna de vergelijking te maken met welbepaalde faciliteiten rond onze problematische hoofdstad Brussel, welke volgens de enen "uitdovend" zijn, maar volgens de anderen verworven rechten en dus voor de eeuwigheid en daarna. En met natuurlijk de communautaire toestand in La Belgique, waarbij volgens de enen (bijv. de irritante, domme dikkerd Bart De Wever en zijn oliedomme paladijnen) sprake is van een staatshervorming, maar volgens de anderen (bijv. mijn vriend Di Rupo en "madame Non") van één staatshervorming ...
Jaja, we gaan interessante tijden en veel nieuwe Belgen-moppen tegemoet ...
