En, ja, dit berichtje is in het kader van de culturele verdieping. En verbreding. Want ik hecht er sterk aan te voorkomen dat ook het culturele gehalte van dit weblog wegzakt. Ooit is dit weblog opgestart als een Mastín-blog dat tegen de achtergrond van de Haagse Beschaving wordt geconstrueerd, maar in de loop der tijd is juist het Mastín-gedeelte op de achtergrond geraakt ... Dat moet allemaal hoognodig herschikt worden, maar voor vandaag ligt het accent weer op de cultuur.

Geheel in de lijn van onze activiteiten van de afgelopen dagen kwam ik op de navolgende hyperlinks uit.
De eerste drie links gaan niet speciaal over Carnaval, maar horen wél bij elkaar. Het gaat om drie nummers die de controversiële zanger Heino met ondersteuning van de entourage van André Rieu en het Maastrichtse publiek ten beste gaf in de nazomer van 2009. Ik was daar overigens niet bij, dus je hoeft de video-beelden niet al te intensief af te gluren.
Het eerste nummer is nogal ongebruikelijk opgebouwd uit feitelijk slechts twee coupletten. Het moet in zijn oer-vorm nóg simpeler en nog eenvoudiger zijn geweest, maar de artiest/componist
"Ronny" riep de hulp van een meer geroutineerde schrijver in om tot een meer "afgerond" lied te komen. Een vriendin stuurde ik onlangs deze link en die van een andere versie van dit lied op. Ze schreef terug: ".... These two videos sent chills down my spine, even though I couldn't understand a word (...) they are marvellous". Tijd om eens rustig (wel eerst geluid opdraaien)
te luisteren:
Sierra Madre
Het tweede nummer geeft volgens de fans -waar ik er zeker één van ben- de kracht van Heino zeer goed weer. Vandaag geen geleuter over waarom Heino nu eigenlijk al honderd jaar met die zwarte bril rond loopt of ge-emmer over zijn poedels. Wél een opmerking over het feit dat hij hier al 71 (!!) is en nog steeds een geweldige stem heeft !
Holla hija-hija holladi-holladijo (svp nóg meer volume !)
Met het derde lied komen we meteen tot de kern van de zaak. Het is inderdaad géén typisch carnavals-lied, maar een feest is geen echt (zang)feest als "Rosamunde" niet is langs geweest !! De geboorte van dit nummer moet in 1927 liggen. Net als bij "Sierra Madre del Sur" zocht de schrijver (Jaromír Vejvoda) hulp bij een meer geroutineerde componist om het toen nog instrumentale nummer "af" te maken. Een derde persoon moest dan 1934 nog eens met een (Tsjechische) tekst komen ... Van dit nummer zijn in die periode al meerdere versies ontstaan in diverse talen en landen. Waarover straks meer. Maar eerst even genieten van wat ontegenzeglijk de allerbeste versie is, namelijk de Duitse:
Rosamunde
We hadden het hier op dit sobere blog al enkele keren gehad over gecompromitteerde politici. Ook hadden we het verleden keer over Ien Dales, een blubber die in haar blote eentje de integratie, acceptatie en emancipatie van lesbiennes in de Nederlandse samenmaatschappij zeker 25 jaar terug heeft gezet. En over een zekere compromitterende situatie waarin zij op gegeven ogenblik werd aangetroffen ... Maar in dit blogberichtje blijken we dus wederom een politicus in een compromitterende situatie aan te kunnen treffen (Zum Bratwurst, verzeihung, zum Beispiel am
0 Min. 04 und/oder 0.24 u/o 0.44 beziehungweise 2.27 ) en wel iemand die nu minister is in het marionetten-kabinet Rutte-tje. Hier staat hij heel doorzichtig te doen alsof hij spontaan loopt te genieten. Bah !! (Ik noem uiteraard geen namen. Op dat punt ben ik beslist niet hardLeers ...)
Over Rosamunde: ja, of je nu wel of niet van dat rare Duitse taaltje houdt, feit is dat bij de Duitse versie een perfecte eenheid van tekst en muziek tot stand is gebracht die ten enenmale ontbreekt bij bijvoordeeld de "Beer Barrel Polka" (de bekendste, nogal gezapige, gespeeld-vrolijke Engelstalige versie), maar ook bij de "Polka de la Cerveza" en zelfs ook bij de Nederlandse versie van Lou Bandy (zie hieronder).
Voor zover ik een beetje Tsjechisch resp. Slowaaks begrijp betekent de lied-titel (oorspronkelijk heette het slechts Modranská Polka, waarbij 'Modranska' dan weer zo'n vervelende naamvalsvorm is van een plaatsnaam) zoiets als "misgelopen liefde" of "hartepijn om een verloren liefde", waaruit we al mogen concluderen dat het vrolijke en toch vastberaden optimisme van het Duitse lied er niet in gezocht hoeft te worden. De beste/ minst slechte versie die ik in het Tsjechisch kan vinden is van Karel Gott. In de jaren zeventig (en feitelijk al eerder) timmerde hij internationaal succesvol aan de weg als "zacht-Romantische" Schlager-zanger [al zag hij zichzelf eerder in de categorie "Bel Canto"]. Hij heeft dus weldegelijk in Duitsland "de kunst van het betere *Rosamunde*" af kunnen kijken ... Edoch:
Skoda Lásky
In het Tsjechisch kun je het nauwelijks beter krijgen dan zo. Ja, je kunt dat krijsende mokkel vervangen door een echte zangeres, maar de grensen van het mogelijke zijn duidelijk aangegeven ...
De enige opname die ik van de meesterlijke Lou Bandy-zelf heb kunnen vinden staat in deze medley. Het begint op 2 minuut 54 en dendert door tot 6 minuut 21 =>
Rats kuch bonen. Verdienstelijk, maar géén "Rosamunde" ...