All for love Ich am so seek
That slepen I ne may.
As I me rode this endre day
O my playinge,
Seigh ich where a litel may
Bigan to singe:
The clot him clinge !
Wai is him i love-longinge
Shal libben ay !
(Now springes the spray etc.)
Soon ich herde that mirie note
Thider I drough;
I fonde hire in an erber swote
Under a bough,
With joy enough.
Soon I asked: "Thou mirie may,
Why singest thou ay ?"
(Now springes the spray etc. )
Then answerde that maiden swote
Mid wordes few:
My lemmàn me haves bihote
Of love trewe:
He chaunges anew.
If I may, it shal him rew,
By this day !
(Now springes the spray etc.)
[circa 1300 AD]
Dit lied/ gedicht, dat men op enig moment "Now Springs the Spray" heeft gedoopt en naar een Frans origineel is, stamt uit de tijd dat het Anglais nog niet bestond en er in dat barbaarse land aan gene zijde van de Noordzee nog Angels en/of Saksisch, ofwel Nederduyts, werd gesproken en geschreven. Geheel in de traditie die hier op dit blog heerst openen we het gevoelsmatige voorjaar met een gedicht uit die goede, oude, tijd. De aanleiding om dit gedicht te kiezen is gelegen in een fraai foto-album dat Lorna Penfold vanuit het verre Spanje op het internet plaatste met de titel "A beautiful spring has sprung into life :) March 2011". Wel, de associatie is dan al snel gemaakt, niet ?
Maar laten we dan maar eens over die Lente klappen, want wat stelt die nu helemaal voor tot nu toe ?!
Naar eigen waarneming nog niet veel, maar:
* In de voortuin zijn al een paar wilgekatjes uitgekomen. De Forsythia nog niet, maar dat laat zich verklaren door het pure feit dat ik nog steeds geen Forsythia in de tuin heb.
* Gister fliederde ineens weer zo'n hersenloze citroenvlinder doelloos dwars door mijn tuin. Wat zijn die beesten dom, zeg ! Het lijken wel van die kut-Tukkers ! Hoewel die natuurlijk nog steeds bij de centrale verwarming zitten ...
* De hommeltjes hebben zich nog niet laten opmerken. Bijen en wespen: idem.
* En dan dit, ik weet niet hoe het geduid moet worden: gister aan het einde van de middag tufte ik op mijn Italiaanse snorbrommertje naar het vogelreservaat in de buurt [zie bijv.: Soms ]. Mede omdat het al een oud beestje is maakt het een enorme kankerherrie. Tenminste: als je er bovenop zit lijkt het meer kabaal dan het in werkelijkheid geeft ... Maar ondanks het feit dat we dus zo'n enorm kabaal afgaven kwam er een tamelijk groot hert op ons af-"gegaloppeerd" met van die lange en sierlijke sprongen en op een meter of vijf voor mijn voorwiel sprong het over het zandweggetje het rustgebied in. Wat kan daar achter zitten ?? Er stond wel een enkel autootje, maar ik heb niets van schoten gehoord, dus een gefrustreerde jager die nog even aan zijn trekken wilde komen kan het toch niet geweest zijn (of toch wel ?). Het hert was alleen. Ook was het behoorlijk veel groter dan een ree en duidelijk géén damhert, dus wat blijft er dan over ??
Er wordt verteld dat er af en toe edelherten vanuit Duitsland de grens overtrekken. Maar er wordt ook al jaren verteld dat er wolven vanuit Duitsland naar hier op weg zijn, waar ik evenwel nog niets van gemerkt of gehoord heb ... Als ik toch uit mag gaan van het edelhert, van het gewicht en het feit dat er een bescheiden gewei op het dier stond moet het een jonge bok zijn geweest. Maar wat me natuurlijk het meest blijft bezighouden: waardoor kwam het op mijn rijdende disco af ... ?? Wie of wat heeft het opgejaagd ??
* Uiteraard kon ik mijn foto-toestelletje niet zo snel tevoorschijn halen. De lezer zal het dus moeten doen met de foto van een paar verse, groene spruiten bij het licht van de voorzichtig ondergaande zon ...
* Vanmiddag vroeg een wandelingetje in een ander bos. Instinctief wierp ik (geluidloos !!) een blik op een omgeploegde bos-akker en, ja, daar stond een eenzaam reetje (nog met zo'n donkere vachtkleur) een beetje in de marge te grazen. Discreet weer verdergegaan [helaas geen foto-toestel op me]. Enkele percelen verder een dame met een (omdat ik er aan kwam lopen) aangelijnde Weimaraner tegen het lijf gelopen en op de terugtocht kwam ik die weer tegen. Onaangelijnde hond met twee onaangelijnde Dalmatiërs. Ik heb er zelf geen last van, maar ook om deze reden ben ik blij dat ik geen hertje in het bos ben. Voor je het weet wordt je geapporteerd of verscheurd of zoiets ... :-((- - - - -
Vertaling van het bovenstaande gedicht: * Nu de blaadjes aan de bomen komen * Ben ik helemaal ziek van liefdeslust * Zodanig dat ik er niet van slapen kan * toen ik zeer onlangs een beetje ontspannend rondreed * merkte ik dat toen een jonge meid * begon te zingen van: * "Dat de aarde hem verzwelge ! * Droevig is het lot van degene * die voor altijd onder verliefheid afwachtend moet lijden" * Toen ik dat betoverende lied hoorde * ging ik er op af * en vond haar in een prachtige boomgaard * onder een tak, met veel plezier * Ik vroeg meteen: * "Zeg,vrolijk mokkel, wat zing je daar allemaal ?" * Toen antwoordde dat leuke ding beknopt: * "Mijn geliefde heeft me eeuwige trouw laten zweren * maar is toen voort gegaan * En daar gaat hij vanaf nu spijt van krijgen" .
Tot zover dit allesbehalve onschuldige liedje uit het vunzige Engeland.
