Dit jaar ligt de zaak moeilijker dan anders, want het begin van de vasten, aswoensdag, viel samen met de verjaardag van Bobby Sands zaliger nagedachtenis: 9 Maart. Terwijl de vrolijkheid nog volop in mijn systeem zit moet ik dus regelmatig terugdenken aan één van de zwartste bladzijden van de moderne geschiedenis. Een affaire waar ik zekere persoonlijke raakvlakken aanwezig voel. Niet op de laatste plaats wat betreft het aspect van "het lichaam dat niet fatsoenlijk gevoed wordt". Ik heb voor mezelf besloten om de bespreking van deze belangrijke geschiedenis nog een maandje of anderhalf uit te stellen. Maar ik wil de onwetenden niet helemaal in het duister houden:
Bobby Sands was een Ierse nationalist die 9 Maart 1954 was geboren en uiteindelijk 5 Mei 1981 stierf na een hongerstaking die op 1 Maart 1981 was begonnen omdat hij en andere politieke gevangenen niet de behandeling kregen waar ze feitelijk recht op hadden. Reken maar uit: dat zijn 66 dagen. Zijn grote tegenspeelster in dit drama was de Britse premier M. Thatcher. Een gevaarlijke reactionaire politica die door wil(de) gaan voor conservatief (zo heet haar partijtje ook: the Conservatives). Volgens sommigen een paranoide schizofreen, volgens anderen een psychopaath van een niet te specificeren type. Hoewel je erg voorzichtig moet zijn met dat soort diagnoses vanuit de UK, want daar loopt men ook in dat opzicht achter, resp. achter Uncle Sam aan. Ik moet ineens weer terugdenken aan een BBC-TV programma waarin en plein publiek één van haar volgelingen werd achtervolgd en voor psychopaath verklaard (was dat niet die geflipte snikkel David Mellor ?). Die diagnose werd gesteld aan de hand van o.a. de checklist van Robert Hare, nou, dan weet je het als beschaafd mens wel, want elke serieuze vorm van typologie en criterium-bepaling ontbreekt daarin ... Begrijp me goed: ik wens het op geen enkele manier op te nemen voor Thatcher of Mellor !! De "stoere" Thatcher ging over lijken en kende geen ethiek, echte idealen of positieve principes. Waarover in de toekomst dus waarschijnlijk meer.
En zo kom ik dan toch op een ander belangrijk punt uit : onze broekman Bart de Wever. Die zich ook conservatief noemt en zelfs nationalist. Maar in werkelijkheid gewoon "duidelijk rechts" is. En over wiens lijk gaat hij zoal ... ? Maandag a.s. wordt de eerste ronde in het driehoeksoverleg De Wever - Wouter Beke - Elio di Rupo afgerond. Misschien dat gewone stervelingen zoals u en ik, beste lezer, dan een paar woordjes verduidelijking krijgen. Misschien zelfs ook goed nieuws, maar waarschijnlijk is dat allerminst ... Tot die tijd blijft het dus spannend.
En dan nog het volgende intrigerende punt: vrijdagochtend vroeg strooide ik een paar zaadjes op het terras. Al heel snel kwamen er een paar kleine vogeltjes aangefliederd, waarvan ééntje heel bijzonder van kleur maar niet groter dan de begeleidende musjes. Een mini-groenling misschien ? Het is me deze keer wel gelukt om een fotootje te maken. Zie onder ...
