Mocht ik gister al opmerken dat de katjes in de voortuin duidelijk op bloei-schema zitten, vandaag mocht ik met voldoening vaststellen dat de katjes in de achtertuin (op een plaats waar over de dag genomen minder direct zonlicht valt te genieten) óók hun kopjes op beginnen te steken. Enkele zijn zelfs al enorm van afmeting ... De katjes in de voortuin -maar de andere planten ook- hebben gezelschap van kleine wespachtige insectjes die heel erg bezig zijn met ... eh ... wespen (?).
Een wandelingetje in het bos. Het was al vroeg in de middag en ik stak op een ongebruikelijk punt het bos in en begon mijn rondje op een andere manier dan gepland ... Dat was een geluk bij een ongeluk, want aldus kon ik al heel vroeg opmerken dat op een bosweide vijf reetjes stonden. Onmiskenbaar reetjes. Toen ik mijn weg vervolgde zag ik door een bosperceel heen nog eentje op die weide staan grazen. Met een bevestiging even later vanuit nóg een andere waarnemingshoek: zes. Door de alternatieve route die ik liep (een acht die een negen overlapt. Dat doet me trouwens weer denken aan die wielerwedstrijd waarmee men in Limburgs België een antwoord tracht te geven op 'de Acht van Chaam': "de Negen van Hasselt" ...) kwam ik dezelfde reetjes nog een paar keer tegen.
Ja, het is op een ongebruikelijk tijdstip -normaliter moeten die diertjes dan al in bed liggen- maar hertjes zijn enkele keren per jaar van slag af. Met het veranderen van de seizoenen met name (maar ook bij hun eigen voortplantingsseizoen). En na de winter hebben ze nog heel wat gewicht en gezondheid bij te grazen ...
Tijdens mijn eerste waarneming op de hoek van de bosweide kreeg ik nog gezelschap van een tamelijk donkere schoenlappersvlinder en even later kwam ik ook nog/weer een citroenvlinder tegen.
Tot zover mijn uiterst belangwekkende verslag van deze dinsdag ...
