maandag 20 december 2010

Melancholische Romance ...

Welaan, beste lezer, het was moeilijk kiezen deze keer. Dat komt omdat er van het door mij uitgezochte muziekstuk vele, diverse -goede en minder goede, korte en langere, complete en incomplete- uitvoeringen op het net staan. Soms met videootjes eraan vastgekleefd welke iets vrolijks en optimistisch suggereren bij het stuk dat naar mijn idee toch behoorlijk zwaarmoedig is. Het heet "Romance", het is geschreven door Shostakovich en ondergetekende romanticus ziet/voelt er eerder dan wat anders iets in van gemengd een algemene Weltschmertz en een meer specifiek Liefdesverdriet plus een sentimenteel terugverlangen naar iets of iemand uit het verleden. Halfweg de jaren 80 van de vorige eeuw was dit in de VS één van de populairste stukjes "klassieke" muziek. Nadien heeft de componist postuum zichzelf naar de kroon gestoken met die tweede wals uit de tweede suite voor Jazz-orkest ("Eyes wide shut", Kubrick). Ook al zo'n weinig opwekkend muziekstukje ... Mensen die hier allerlei
"mooie" en positief-optimistische qualificaties aan geven moeten me toch eens de titel van het stuk uitleggen [gadfly = horzel, lastige persoon ;-)]. Maar misschien begin je beter gewoon eens te luisteren ...
"Romance"
Een aantal mensen en personen zullen zich nu afvragen: "Hee (!), dat melodietje herken ik ... Maar waarvan ook weer?". Zo goed als zeker herken je het van de 1983 televisie-serie "Reilly, Ace of Spies", waarin de Iers/ Nieuw-Zeelandse Sam Neill de intrigerende hoofdrol speelde. Deze qualiteits-serie was op basis van een intelligent, onderbouwd en creatief scenario van de zeer verdienstelijke Troy Kennedy-Martin. Met daarbovenop natuurlijk een héél leuk budget en een ijzersterke cast.
Muzikaal draaiboek
Daar is dus één en ander mee aan de hand. Beginnen we met (en laat je niet verleiden door de rest van de aflevering. Dat kan een ander keertje ook wel): het begindraaiboek Een héél mager minuutje. Het kan er nauwelijks van af. Stel het volgende videootje in op 25 minuten 10 => einddraaiboek Één minuut en vijftien seconden. Het is al wat royaler. Heb je trouwens al gezien dat de muziek volgens dit draaiboek is gecomponeerd en gedirigeerd door ene Harry Rabinowitz ?? Het is een erg mooie uitvoering, maar ik weet niet wat er verder achter deze vreemde manoeuvre zit. De mooie uitvoering van het einddraaiboek van de laatste aflevering van de serie staat niet op het net. Erg jammer, maar je kan niet alles hebben.

Denk nu niet: "Hee (!), die Reilly is een tweehandige pistoolschutter", want als je goed kijkt kan je zien dat de twee afbeeldingen [boven terwijl hij lekker met een vrouwtje bezig is en onder terwijl hij maar wat in de dichte mist (?) staat te staan] van deze meesterspion gewoon gespiegeld zijn.
Ik hoop met de les van vandaag iets te hebben bijgedragen aan deze zwartgallige, pardon, zwaarmoedige eindejaarscursus,
met kunstminnende groet,
muziekpaedagoog Frans