vrijdag 20 november 2009

Verkeerde rasvereniging voor de Mastín Español ...


We zitten dus noodgedwongen nog steeds bij de problemen rondom het ten onrechte indelen van de Mastín Español (Tegenwoordig ook Mastino Espagnol geheten (?)) bij de MNCN. Die MNCN was dus al ter sprake gekomen toen deze zomer het formeren van een EIGEN rasvereniging door liefhebbers van de beide Spaanse Berghonden-rassen wat opgepord werd. Diverse scenario's werden bekeken. Eerste keus bleef natuurlijk een eigen club voor enkele Iberische Berghondenrassen (waarbij zeker ook de Cão de Rafeiro do Alentejo permanent in beeld was). Als noodscenario's kwamen -op flinke afstand- aansluiting bij één (of een ander) van de reeds bestaande berghonden-rasclubs in aanmerking. Twee scenario's kwamen absoluut niet in aanmerking: het uit-elkaar halen van de beide Spaanse rassen resp. aansluiting/inlijving bij de Mastino-club (dat is dus die eerder genoemde absolute NO-GO).


Want wat was/is er zoal mis met die MNCN ??
Op de eerste plaats zat er qua personele bezetting één en ander behoorlijk scheef met die club. Met name was het onderscheid tussen die MNCN en de bullmastiff-club niet helemaal duidelijk; die twee waren zoals dat heet min of meer vergroeid tot een soort personele unie. En die bullmastiff-club, zo denkt de oplettende lezer natuurlijk meteen, daar was toch ook iets mis mee ?? Iets met het om zeep brengen van de Nederlandse Multi-raciale MolosserClub (NMMC) toentertijd ??
Klopt !! Vanuit de hoek van enkele bullmastifffokkers (met hier en daar een niet-fokkende eigenaar) was toentertijd P.van Montfoort opnieuw als voorzitter in het zadel geholpen en tot erelid benoemd. Om te voorkomen dat deze van Montfoort in tweede instantie (wegens het overtreden van de officiele club-regels) alsnog zijn congé zou krijgen waren enkele van die bullmastiff-fokkers bereid vieze zaak te doen: "wij krijgen zelf een eigen clubje en dan stemmen we voorlopig met het bestuur van de NMMC mee." Zo gezegd, zo gedaan. P. van Montfoort en zijn paladijnen mochten nog even blijven zitten, gesteund door die figuren (Lenders, Assink en vergelijkbare plebejers) die dus later -niet geheel volgens de regels- hun eigen Bullmastiffclubje kregen. Alsmede gesteund door een paar louche figuren die een eigen dogo argentino-clubje wilden en dus ook graag bereid waren tot een handjeklap-begonia-verkocht met het bestuur(of wat voor een bestuur moest doorgaan). Dit alles met de enthousiaste medewerking/inmenging van het ietwat zielige en allesbehalve intelligente voorzittertje van de toenmalige Raad van Beheer. Je weet wel, die André "Fles hem" van Fessem. Die ene dus met die schimmeldraadjes op zijn bovenlip en met dat lelijke wijf. Die bulldog-figuur. (Hee, das toevallig ... van Montfoort was toentertijd -behalve fokker, keurmeester en aankeurder van een x-tal andere hondenrassen- óók een buldoggen fokker/keurder ... ! Kleine wereld ...).[Ik vat met tegenzin dit vunzige verhaal maar kort samen, uiteindelijk zou dit logboek over Mastines moeten gaan]. Over wat er in de nadagen van de NMMC zoal is gebeurd en misgegaan is niet iedereen het helemaal eens. Zo wordt beweerd dat bij de laatste "openbare" ledenvergadering (er zou later nog een ledenvergadering zijn geweest waar de leden vooral niet mochten komen)van die NMMC van Montfoort nog steeds ambterend voorzitter was, maar zich "wegens ziekte" moest laten vervangen. Anderen beweren dat de dagvoorzitster van die vergadering weldegelijk de ambterend voorzitter was. We hebben het dus over de persoonsfiguur die later simultaan zou grossieren in bestuursfuncties bij zowel het voornoemde clubje louche Bullmastiff-figuren (inmiddels met erkenning van de nieuwe RvB) als bij de Mastino-club. Hoe er met de belangen van het Mastín Español-ras ( resp. Mastín de los Pirineos) is omgegaan tijdens de nadagen van de NMMC door oa de persoon die bij deze voldoende is voorgesteld, mag duidelijk zijn: die belangen zijn nooit van enig gewicht geweest bij welke afweging dan ook. En nu zijn we dus ingedeeld/ ingelijfd bij de verkrachters, excusez, de belangenbehartigers van toen ... Hoe zou het toch komen dat de Nederlandse kynologie zo'n beroerde reputatie heeft en hoe zou het toch komen dat er zo weinig mensen te porren zijn voor een functie in de kynologie (als bestuurslid van een club, vrijwilliger bij evenementen, functionaris bij tentoonstellingen et cetera ...) ?! IK zou het echt niet weten hoor ... Echt niet !!
-
Omdat dit blog-berichtje en de foto van de mastín Juan-el-Líder van de Raesdonck ("Hijo") een eigen leven was beginnen te leiden heb ik in ieder geval die foto maar vervangen door twee andere -niet geheel willekeurige- afbeeldingen.