.
Een fatsoenlijk mens vraagt zich af hoe die Winner-tentoonstelling aan zo'n goede reputatie komt. Feitelijk is het maar de twaalfde tentoonstelling uit het dozijn (ook al kunnen die andere elf natuurlijk geen dubbele kampioenschapsprijs opleveren). Daar staat dan tegenover dat ze georganiseerd wordt door Cynophilia, de Koninklijke Nederlandse Kennelclub die de meeste kynologen maar liefst te vriend houden ...
In plaats van hier als vanouds te gaan lopen kankerpitten over wat er zoal mis liep in de gepretendeerde hoofdstad van Nederland, merk ik slechts op dat ik door de uienpan die het daar was in de RAI voor een keertje zonder te betalen naar binnen kon stappen. Gaf best wel een lekker gevoel ...
Enkele dagen vooraf was al bekend dat er twee mastines de los pirineos en twee mastines espanoles zouden komen. De vraag was slechts: wie was die tweede ME ??
De spanning steeg ten top nadat we al in de catalogus hadden kunnen lezen dat het om de bloedmooie Cypress Hill Lu Dareva ging, maar die in geen velden of wegen te zien was (nadeel van "vrije benching" ...). Maar netjes op tijd kwam daar rustig en majesteitelijk aangelopen: Cypress Hill. Met Poolse baas en een allerschattigst pupje van drie maanden. Een indrukwekkend schouwspel. Cypress Hill is een rondom prachtige hond. Honderd kilo pure klasse. Een onderdeel van die klasse is inderdaad zijn vriendelijkheid en vrijerigheid. Die vrijzucht is zeker niet zo overdreven sterk als bij de Juan-el-líder/ HIGO waar dit web-logboek naar genoemd is, maar hij heeft zijn reputatie dus echt niet gestolen ! Het gangwerk van deze kanjer is dan ook nog eens perfect. Na mijn eerste kennismaking met dit Fenomeen kon ik enige tijd niets anders uitbrengen dan een zachtzuchtend-uitgesproken mijmering "... Kijk, zo komt een Hagenaar dus aan zijn kynologisch orgasme ..."
Maar de ring riep dus. Cypress Hill mocht als enige reu als eerste aan de bak. En deed dat keurig, zodat-ie met het complete pakket (Uitmuntend, BOB, etc) naar huis mocht. Eerst nog even Estrella de Fuente Mimbre als enige teef naar de slachtbank, pardon, de ring. De eigenaresse had al verteld dat ze al een dag ofzo een beetje mankte. Ze had trouwens ook niet zo veel zin. Hebben mastines wel vaker in de ring. Terwijl de ringmeester zei: "doe maar rustig aan met dat diertje, niets forceren", vond de strenge keurmeesteres dat ze nog niet genoeg gezien had van het gangwerk. En ze wilde uiteindelijk liever een "uitgekleed pakket" (zonder kwalificatie en plaatsing enzo)geven. Uw redacteur heeft beide keurverslagen gelezen en kon zijn traantjes nauwelijks bedwingen. Wát een bijelkaar-geharkte onzin ! Als er met de standaard in de hand één min-puntje te ontdekken was aan de mooie, gestroomde Cypress Hill, dan was het wellicht dat zijn staart een beetje aan de korte kant is. Valt niet zo op omdat zijn hoekingen prima zijn, maar het is dus echt zo. Uitgerekend over hem schreef de keurmeesteresse dat zijn staart in orde was. Over Estrella's staart werd niet gerept ~~
Bij de mastines de los pirineos werden de keurmeester-prestaties van mevrouw Holm eveneens luchtig en niet al te serieus (op)genomen (als ik het wel heb kregen de pirineos beiden een ZG).
Opmerkelijk: Cypress Hill(Pools kampioen) is van 1 September 2005 en Estrella (Nederlands en Belgisch kampioen)van 1 November 2005. Ze zijn dus in bloedvorm. Maar voor de meeste mastines is hun show-leven dan al jaren voorbij. Het komt dus maar zelden voor dat tentoonstellings-bezoekers een mastin in top-vorm tegen komen. Normaal gesproken zou hier een mooie taak liggen voor bijv. een rasvereniging -die we dus in Nederland niet mogen hebben- of een tentoonstelling-inrichtende organisatie. Deze opmerking is maar te nemen voor wat de lezer er zelf van vindt.
Zoals gebruikelijk lieten de fotografische prestaties van uw redacteur weer veel te wensen over ...
Bij de (vorige) foto-impressie: die bloedstollend mooie gestroomde mastín is dus Cypress Hill, de wolfsgrijs-achtige mastina met charbonné-neigingen (of is het een charbonné mastina met wolfsgrijze trekjes ?) is dus Estrella. Dat blonde puppetje dat hier en daar op de foto opduikt is dan dat drie maanden oude schetebeertje (minpuntje: die overdreven hangende oogleden. Ze hangen niet in een punt, maar het is toch wel te veel van het goede.). De eerste mastín de los pirineos op de foto (niet te missen met zijn voornamelijk witte vacht) is Murtoi's "Timo" El-intimo (inmiddels Nederlands Jeugd Kampioen). En die tweede pirineos ?? Wel, ze staat er twee keer op, één keer een beetje onderbelicht en één keer een beetje blurry, maar het is weldegelijk dezelfde Emanuelle "Rosie" de Castillio Alto. Kijk maar naar de aftekening. Zo zou de geinteresseerde haar ook een volgende keer in het echt kunnen herkennen (trouwens: mastines zijn in het echt altijd veel mooier,beter en 'hondser' dan op een foto. Eigenlijk gewoon veel echter). Misschien al op de Dogachtigen-show aanstaande zondag; daar zijn vijf MPs en twee MEs ingeschreven.
