[ ... hihi ... ik zit -met uw welnemen, beste lezer- nog even na te gniffelen om het vorige blogje. Het wordt voor mijn talloze critici toch wel erg moeilijk om aan te komen met bezwaren als
"Redacteur Frans, die twee moppen van u hebben allebei zóóóó'n baard", want daardoor zouden ze onverbiddelijk zelf in een flauw woordgrapje trappen ... hihi ... Dat doet me trouwens aan de zeer toepasselijke volgende bak denken, welke me spontaan in de herinnering schiet: Een mop met een baard komt een homo-bar binnen en wordt terstond aangeschoten door een sappige anecdote ... Nou ja, laat eigenlijk maar zitten ook ...].
Terzake nu.
We hadden het dus over melkmuilen en mannen met baarden. Kijk eens naar de onderstaande foto's. Op de eerste staan drie
"wegwerp-scheermesjes". Nu gaat het vooral om de middelste. Die is naar mijn eigen waarneming namelijk perfect. Ik kwam hem een jaar of twee geleden toevallig tegen bij een filiaal van een grote landelijke drogisterij-keten. Hij zat met een paar van zijn zusjes en broertjes in een lelijk zakje ("blauw met groen is boerenfatsoen"). Maar zij deden het dus allemaal perfect. Mesjes met ruime mogelijkheden voor droogscheren en nat-scheren. Qualiteit waar je gewoon bij toeval tegenaan moet lopen. En dat nota bene in de laagste prijsklasse. Maar een paar maanden geleden bleken ze dus ineens uit de verkoop te zijn. Bij het ene filiaal en bij de anderen ... Oei ! Enkele weken geleden besloot ik om toch nog maar even mijn geluk te proberen. En -wat een geluk !- ze waren er weer. Alleen in een ander zakje (uitgevoerd in de ordinaire kleur oranje). Natuurlijk ben ik zo dom geweest om meteen vijf zakjes tegelijk te kopen. En, zoals op de foto al een beetje te zien is, het blijken dus NIET dezelfde mesjes te zijn. Ze lijken er iets op, maar er zijn MEERDERE essentiële verschillen. Waardoor ze in de praktijk nauwelijks bruikbaar zijn en zeker geen vervanging vormen voor het origineel. Dan is die aard-kleurige Wilkinson die er bij ligt nog stukken beter. We komen langzaam bij de kern van de zaak: Waarom zou een fabrikant een product uit de productie halen en zijn klanten een inferieur alternatief opdringen ?? WAAROM ?? Op die vraag zouden meerdere antwoorden kunnen bestaan. Bijv.: omdat er niet bij nagedacht is. Uit onnozele domheid, derhalve. Dat zou het gevolg kunnen zijn van de lust te veranderen "om de verandering". Een ander geval van onnadenkende onnozele domheid zou erin kunnen bestaan dat de fabrikant weldegelijk denkt dat zijn nieuwe product gewoon beter is. Waarmee nog niet is verexcuseerd dat hij de twee producten niet naast elkaar laat bestaan. OF: uit kwade opzet. Dat zou kunnen wanneer het oorspronkelijke product eigenlijk te goed is. Of te goedkoop, maar een prijsverhoging teveel zou opvallen ... Sommige lezers vragen zich nu natuurlijk af: "hij zal straks wel die link naar het (neo)liberalisme en de vervlakkende wereld-economie, gecombineerd met de vele uitwassen van de consumptie-maatschappij en de algehele ondergang van het avondland gaan maken en daarmee naar liberale goochemerd en denkhoofd Mark R., maar wat heeft dat allemaal met dit HONDEN-blog van doen ?!". Lees maar eens verder dan.
Op de twee foto's hieronder staat de helaas te vroeg overleden mastina ZERRA, officieel geheten Rapazuela el Rellenado. Deze foto's zijn nog de vorige eeuw genomen. Je ziet het er misschien niet aan af, maar dit is een paar weken voordat ze met 76cm aan de schoft en met 59/60 kg op de weegschaal in (atletische) topconditie verkeerde. Door die witte/grijze snoet lijkt ze oud en gammel (het naakte feit dat deze afdruk van de bovenste foto zijn beste tijd wel gehad heeft zit er ook voor iets tussen natuurlijk) maar dat was ze dus niet. In die tijd leefde ze op vnl Pedigree Pal Advance Formula [brok]. Een behoorlijk prijzig product [toentertijd net geen 109 gulden per 15 kg], maar het werd met smaak verorberd en ze deed het er goed op. Een nadeel was dat ze er wel zo'n grijs-witte snoet aan overhield. Die verdween dan weer als ze een paar keer van dat blikvoer van dezelfde fabrikant had gekregen. Da's slecht nieuws, maar er was ook goed nieuws: het ging ook over als ze er ander kwaliteits-blikvoer bij kreeg. Wat niet eens slechter smaakte. Anderhalf, twee jaar later kwam de fabrikant (Pedigree Pal dus. In the UK toen oa bekend als sponsor van de Crufts hondenshow, in Nederland werd het gemarketierd en geïmporteerd door die firma die toen Robin Linschoten -daar heb je hem weer- als het heldere licht had binnengehaald.) op het geweldige idee om onder dezelfde naam een ander product te gaan verkopen. Het oude product verdween geheel van de markt. "Uiteraard". Eén van de praktische problemen: veel honden, waaronder zelfs de weinig kieskeurige Zerra, bliefden dat spul gewoon niet. En de eigenaars mochten dus op zoek naar iets anders. Wat niet voor iedereen een sinecure was. De fabrikant/ importeur had zichzelf dus lekker diep in de vingers gesneden. Welke les daaruit getrokken werd ?? Waarschijnlijk geen enkele, want niet erg veel later werd het sobere, maar zeer gewaardeerde, product Pedigree Pal Mixer vervangen door een leeg schrap en niet veel later door een product met dezelfde naam, doch dat op papier een stuk "volwaardiger" was. Hier was de dip in de verkoop niet zo ernstig, heb ik me laten vertellen, maar o.a. ikzelf heb de aankoop van dit spul moeten staken omdat het "verbeterde" product absoluut niet meer voldeed. Ik gaf het regelmatig aan de mastín naar wie dit weblog genoemd is, maar die moest het dus zonder proberen. Hij heeft jarenlang vooral geleefd op Sensible Choice dat vanuit de VS in Europa door Royal Canin op de markt werd gezet. Het was nog iets prijziger dan de brokken van Zerra (115 gulden per 15 kg, geloof ik). Maar ook dat werd op een gegeven moment vervangen door een product (van RC zelf) dat, je raadt het nooit, zeker niet slechter heette te zijn. Nadat het al een keertje was "verbeterd" ... Twee keer geen verbetering voor arme kleine Hijo ... En voor wie weet hoeveel andere honden ...
Welke conclusies mogen uit dit verhaal zoal getrokken worden ?** Op de eerste plaats is het natuurlijk een bevestiging van wat de oude Haagse wijsgeren ons reeds lang geleden probeerden duidelijk te maken, namelijk: je wordt genaaid waar je zelf bij ligt.
** Volgens diverse gladde jongens (gladgeschoren jongens ?) is al die zwendel, flessetrekkerij, multi- en megaverneukerij, fraude, boerenbedrog en volksverlakkerij allemaal voor onze eigen bestwil. Waarmee we dus al op voorhand tot het tegendeel mogen besluiten.
** Hoed u voor personen die zich met twee droge beschuiten of een pot ontharingscrême scheren.
** Bedenk zelf de overige conclusies maar. Zelf nadenken doet echt geen pijn. Het is alleen even wennen.
Persoonlijke, voorwaardelijke conclusie: ik hoop dat dit voorlopig het laatste "politieke" en cultuurfilosofische blogje is. In ieder geval toch waar het om de Noord-Nederlandse toestand gaat.
Huiswerk.
Het huiswerk voor vandaag: vervoeg het werkwoord 'melkmuilen'. Te beginnen met de eerste persoon enkelvoud en inclusief de deelwoorden.
