Beauty is in the eye of the beholder (~min of meer: 'schoonheid is iets subjectiefs') en de herfst komt niet voor iedereen op hetzelfde ogenblik. Althans niet de levensherfst. Ik had al gememoreerd dat onze vriendin de paardenbloem het voor dit jaar voor gezien heeft gehouden. Over en voorbij dus voor deze generatie. Volgend jaar mogen hun opvolgers ons in het voorjaar weer wat levensmoed komen instralen. Ook een andere vriendin uit het plantenrijk is nu in haar definitieve nadagen aangekomen: de distel. Voor sommigen (the beholders) een onooglijke plant met een oninteressante bloem; voor anderen een aangenaam stukje natuur (beauty). Met haar stoere degelijkheid zou het -ondanks de (meestal) tamelijk overheersende kleur purper/paars-een echte Haagse plant kunnen zijn, ware het niet dat de Schotten haar al hebben ingepalmd als nationale bloem. Die hebben daar dan ook weer zo'n mooie spreuk in het oud-Haags bij: "Nemo me impune lacessit" ("niemand vergrijpt zich ongestraft aan mij"). De belangrijkste charme van de distel is wat mij betreft het feit dat mijn lievelings-insect -de hommel- zich graag op en rond deze plant ophoudt. Daarom heb ik er altijd zo allejezus veel van in mijn tuin staan. Maar morgen begint het wieden, want, zoals je kunt zien op de foto's, ook hun tijd is voorbij :-)
De
Mastín Español heeft ook lang en bij velen de naam gehad van "slechts een boerenhond van het land" te zijn. Maar geniet tegenwoordig internationaal de erkening die hij verdient. Als werkhond, als gezinshond en ook als tentoonstellingshond.
Ik had beloofd dat ik het niet zou inwrijven. Dat wil ik dus ook niet gaan doen. Ik denk overigens dat de meeste Ollanders zich inmid- dels hebben neergelegd bij het onloochenbare feit dat het Spaanse Nationale Elftal gewoon
beter was. Maar in de aanloop naar eea vroeg ik eens aan van die Spanjolen waarom de supporters met zo'n zwarte stier op hun vlag rondliepen (zie foto) en niet met een mastín. Ik kreeg een verhaal terug over het feit dat de stier nu eenmaal een nationaal symbool was en dat het een moedig en elegant dier is, maar dat mijn suggestie doorgegeven zou worden ... Een paar dagen geleden werd ik ineens geconfronteerd met de onderste foto. De eerlijkheid gebied het te zeggen dat dergelijke banieren al langer de ronde doen bij Spaanse mastín-evenementen, maar toch ...
Ik had beloofd dat ik het niet zou inwrijven. Dat wil ik dus ook niet gaan doen. Ik denk overigens dat de meeste Ollanders zich inmid- dels hebben neergelegd bij het onloochenbare feit dat het Spaanse Nationale Elftal gewoon beter was. Maar in de aanloop naar eea vroeg ik eens aan van die Spanjolen waarom de supporters met zo'n zwarte stier op hun vlag rondliepen (zie foto) en niet met een mastín. Ik kreeg een verhaal terug over het feit dat de stier nu eenmaal een nationaal symbool was en dat het een moedig en elegant dier is, maar dat mijn suggestie doorgegeven zou worden ... Een paar dagen geleden werd ik ineens geconfronteerd met de onderste foto. De eerlijkheid gebied het te zeggen dat dergelijke banieren al langer de ronde doen bij Spaanse mastín-evenementen, maar toch ...
