Tevreden ...

Terecht natuurlijk.
Met een mooie 1 - 5 uitslag mag je best tevreden zijn.
En trots uiteraard, want zoals ik eerder al eens opmerkte waar het om ADO ging: het succes kent vele vaders ... En vandaag voelt het weer es alsof het succes dat onze Adonezen op het veld hebben behaald ook een beetje van mij is.
Bij de eerste wedstrijd na de winterstop lieten onze jongens al zien dat ze hun verblijf in Spanje niet alleen als een zuidelijke vacantie hebben opgevat, doch dat er lekker gewerkt is. Dat bleek dus al toen directe concurrent Heerenveen geklopt werd. En van vandaag kan toch niet in alle ernst gezegd worden dat we punten hebben laten liggen bij de Excelsioren ...
Het is wellicht niet de allerbeste ADO-Logo, maar het kan er best mee door. Het hoeft niet iedere keer hetzelfde kunststukje te zijn: variety is the spice of life ...

Toch waren er voor mij persoonlijk ook nogal wat negatieve kantjes aan deze dag. Waardoor ik als een zielige oude man een beetje gefrustreerd liep (en nog steeds loop) te zijn. Al een dag of twee heb ik een tandontsteking. Jezus wat een ellende !! Ik zit vol met paracetamol en aspirine en vraag me angstig af of mijn lever dat wel aan gaat kunnen ...Toen de wedstrijd werd gespeeld lag ik met koorstvlagen op bed. Op dit moment zit ik met mijn jas aan en een warme bivakmuts voor mijn toetsenbordje, terwijl ik af en toe een geïmproviseerde warmwaterkruik tegen mijn wang houd ... Wel heb ik via de radio nog een live-verslag van het WK veldrijden meegepikt. Een leuke troostprijs, dat wel.
Ik heb goede hoop dat ik het eind van deze week nog wel levend haal, maar liever zou ik uiteraard de komende paar dagen overslaan. Wat wordt een mens hier flauw van, zeg !!

Zaken van Algemeen Maatschappelijk Belang.
Ik heb nog meer redenen om gefrustreerd te zijn => Was het nou vrijdag of al donderdag dat ik nog een ritje met buslijn 13 deed ?? Ik kreeg helaas van een interessant gesprek tussen twee andere passagiers slechts enkele vlagen mee. Zodoende weet ik niet of het een geloofwaardige mop is, of een waargebeurde anecdote. Het ging over onze broekman Mark. Die zou met zijn borsthaar onontwarbaar in de knoop zijn geraakt met het schaamhaar van zijn verloofde. Ook was er nog iets met een dokter. Een huisarts of een specialist of een noodarts. Of misschien wel weer die bedrijfsarts van het Binnenhof. Als iemand dit verhaal kent, zou ik dat graag van hem/ haar vernemen, want ik ben wél nieuwsgierig !

Dierenleven.
Waarbij ik me voor deze keer weer beperk tot het buiten-gevogelte. Vandaag wel goed mijn gevederde tuin-gasten verzorgd. Ik kreeg dan ook zonder al te veel onderlinge herrie veel vogels op visite. Wel allemaal vertrouwde gasten. Voor zover ik kon waarnemen. Een suskewiet, de duiven, de twee tortels (die namen deze keer de tijd om rustig te eten), véél mussen (waaronder uiteraard mijn heggemussen),en mijn merels. Van die merels vermoed ik dat ze op de één of andere manier nest-verplichtingen hebben. Dat is wel erg vroeg in het jaar, maar anders kan ik hun hyper-actieve fourageer-gedrag niet verklaren.

Het dierenleven en de onvermijdelijke dood

Maandagochtend zat er buiten al vroeg een klein vogeltje heel mooi te tsjielpen. Zo mooi als het bescheiden en allesbehalve opdringerige gestjielp ook was, ik ergerde me aan het feit dat ik niet weet wat voor soort het is ... Het beestje zat ergens in de dakgoot of in een boom. Bij het vorderen van de ochtend verdween het vrolijke en levenslustige gezang weer.
Vanochtend bij de ochtendwandeling door de bebouwde kom vloog er opeens een vogel een tiental meters voor mijn voeten weg. Op zich niets verwonderlijks, doch in dit geval waren er wel een paar opmerkelijke zaken aan de orde: De vogel sleepte -voor zover ik kon waarnemen- in één klauw een dode mannetjesmerel met zich mee. En daarmee werd dan een heel steile klimvlucht gemaakt. Voor een roofvogel was deze flieder ook opmerkelijk licht gekleurd. Daardoor moest ik in eerste instantie aan een duif denken. Die paar roofvogels hier in de buurt die ik ken hebben allemaal een onsmakelijk vaal-bruin vederkleed. Walgelijk ...
Omdat de zaak me bevreemdde probeerde ik de vogel achterna te lopen. Eens kijken wat voor een soort het was ... Maar klaarblijkelijk was het al met zijn prooi in een privé-tuintje verdwenen. Hmmm ... en zo zit ik dan met weer eens wat vragen opgezadeld: Wat was het voor een roofvogel ? En waarom een merel ? Kan het niet zo'n werkloze postduif pakken ? Dat zou tenminste nog iets van gerechtigheid hebben, want domheid moet gestraft worden. Maar een merel ... (!)
De merel is toch al een ondergewaardeerde en ten onrechte versmaade vogel, terwijl het juist een heel fraai en warmbloedig wezen is. Versmaad, ondergewaardeerd, vaak niet eens opgemerkt en herkent. Soms zelfs zwaar beledigd (denk maar aan dat provocerende would-be gedicht van Werumeus Buning. Een gedicht dat elke vorm van qualiteit ontbeert.).

In de tussentijd kan ik mijn gedachten ook nog laten gaan over andere zaken. Zoals het vreemde verschijnsel dat die Mastín Español-nestjes niet helemaal leegkomen waar het om teven gaat. Elders was het verschijnsel al aangestipt, maar een verklaring voor het fenomeen moet nog gevonden worden ...
---
Nabericht. Via de interactieve module bij dit blog werd gesuggereerd dat de roofvogel in questie weleens een sperwer kan zijn geweest. Dat komt mij bijzonder plausibel over, gezien de kleur en het formaat van de vogel. Vandaar dus de foto die bovenaan toegevoegd is. Wel zielig voor het kleine mereltje. Het ene moment leef je nog en het andere moment wordt je als dood aas door de lucht gevlogen ...

Verassend nieuws van het bosmuizen-front ...

Wel, ik heb niets teveel gezegd, hein ? Een spectaculair muizenholletje !

Haast zou je vergeten dat ze er nog zijn ... Okay, de hapjes die ik des avonds laat speciaal voor hen op het terras gooi, raken keurig op, maar toch ... Maar toch was het al weer een heel lange tijd geleden dat ik ze voor het laatst zag. Tot er vanmiddag 15.10 bij vol daglicht eentje over het terras schoof. Eerst dacht ik nog: wat loopt dat vogeltje snel. Maar het was dus een bosmuisje dat in een interessant holletje verdween. Tussen een paar tegels op het terras. De vraag daarbij is dus: als dáár de ingang is, waar is dan het holletje zelf ? En is dat wel veilig, zo'n holletje/ gangetje in het losse bouwzand ?? Vragen ... vragen ...
Overigens: die bosmuisjes zijn dan wel in staat om zich door minuscule gaatjes te wurmen, het ingangetje op het terras is groot genoeg om er twee volwassen mannen-vingers tegelijk in te steken ...

Vogelteldag
Want dat was het vandaag ook. En of we maar even een half uurtje in de tuin willen kijken hoeveel vogels en van welke soort er huishouden. Niet gedaan. Wat zou ik ook hebben kunnen zien ? Afgezien van die ene honkvaste reisduif en die ene schuwe tortel was het vogel-gesproken hier een doodse boel vandaag.

En dat allemaal ter voorbereiding van het droevige nieuws: afgelopen woensdag-ochtend lag er ineens een dode veldmuis op het openbare tuinpad. Het arme beestje had aan zijn/ haar rechterzijde een grote, oudere wond. Mijn beste gok: aangevallen door een kat, daarna nog een tijdje (dagen ?) geleefd maar uiteindelijk alsnog bezweken. Arm, klein diertje ... Uiteraard heb ik het met respect in de naakte aarde begraven. Ergens op een rustige plaats ...

Hier is waar het eindigt ...

Hier op het dorp, ergens in het oosten van het land.
Op donderdag 19 Januari 2006.
Op de leeftijd van nog geen dertien jaar ...

Ooit was het begonnen in het Pajottenland.
Op maandag 6 Juni 1993.
Hier in Nederland was het een verdomd warme dag. Ik herinner me dat nog omdat de fokker me des middags opbelde met het bericht dat de kleintjes er waren. Die waren des ochtends in alle vroegte geboren. Voor een armzalige 1500 guldentjes mocht ik er een komen uitzoeken. Er waren twee teefjes bij en het lichtste (qua geboortegewicht) van de twee zou ik uiteindelijk kiezen.
Zerra, dochter van Nurcko van de Raesdonck en Nina el Carrizal (dochter van Spaans en Portugees kampioen Kimbo. Gefokt door dhr. Fernandez Lopez).

Ik heb afgelopen zomer geen aandacht besteed aan haar verjaardag, dus om dat goed te maken twee fotootjes van kleine Zerra terwijl ze nog bij de fokker zit ...
Verder moet ze het vandaag met wat aandachtig terugdenken en twee bossen bloemen doen. Rust in Vrede, lieve Zerra.

De grotere mastina op de achtergrond is Qurada. Van de moeder op de rechterkant van de foto is helaas geen hoofd meegepakt ... Het kleine dondersteentje dat in het midden van het beeld loopt rond te kijken of er nog wat kattekwaad valt uit te halen, is natuurlijk Zerra ...
Hieronder zit ze op nog jonger leeftijd.

De Nieuwjaarstoespraak ...

Enkele dagen geleden kwam de tekst van de nieuwsjaarstoespraak van de President van de Dutch Kennelclub, Gerard Jipping, beschikbaar op het net (zie: (t)oespraak )
Een alles bijelkaar nogal gezapige tekst, maar uit die gezapigheid an sich kan geen enkele negatieve of positieve conclusie worden getrokken.
Let overigens eens op dat aangevinkte punt "we komen tot een goede afronding van de werkzaamheden van de taskforce rasverenigingen (...)". De President doet hier een voorspelling waarvan nog maar moet worden bekeken of er iets van in huis gaat komen. Het kon wel eens de kluif worden waarop hij zijn prothese stuk gaat bijten.
Hoe het punt "De werkzaamheden van de werkgroep Fokkerij en Gezondheid (...)" moeten worden opgevat is me niet echt duidelijk. Is het een voorspelling ? Is het een belofte ? Een intentie ? Het is wel erg optimistisch. Volgend jaar eens kijken wat er van terecht is gekomen ...
Het aangestipte onderwerp "DNA" vind ik zodanig gevaarlijk dat ik er niet verder op in durf te gaan ... Nog niet ...
Aan het einde van zijn verhaaltje heeft President Jipping nog een woordje over het televisie-programma "Zembla" (heb ik het in dit blog al eens over gehad). Niet meer dan een enkel woordje. Want het bedoelde programma bleek bij lange na niet het tweede
"Pedigree Dogs Exposed" te zijn zoals wel werd gevreesd. Hiermee is meteen de gezapigheid van deze toespraak verklaard: de situatie wordt in het geheel niet als bedreigend aangevoeld door het bestuur van de RvB. Maar dat is dan weer in tegenstelling tot wat de President op het laatst beweerde. Het gaat hier om zijn traditionele kreet: "Het is vijf voor twaalf voor onze hobby". Hmmm ... mischien moeten we dit duiden als "voor de rashond en de kynologie is het bijna afgelopen, maar het bestuur van de RvB zit voorlopig nog comfortabel in de zetels" ?

Een interessant punt in het toespraakje was de aanstaande "Jubileum Eurodogshow" (NIET: WDS !!) die in September gaat plaatsvinden. Mijn complimenten: de tekst- schrijver van de RvB verstaat zijn vak beter dan de copywriter van de organisatie van de EDS 2011. Het Jubileum-deel van die EDS slaat op de oprichting van de FCI (honderd jaar geleden). Engeland speelde daarbij in het geheel geen rol. Netzomin als nu. Zelfs geen marginale. Toch leek/lijkt de organisatie van die EDS meer belang te hechten aan het feit dat er Crufts-qualifiers ofzoiets te winnen zijn op hun feestje.
De EuroDogsShow 2011. Ik had lang geleden al gepleit voor een boycott (zie: Boycott ). In ieder geval toch vanuit de achterban van een aantal rassen. De rassen met name die aan een nogal vreemde figuur ter CAC-ing zijn aangeboden (*). Het vreemde daarbij is mijn inziens het feit dat deze persoon nog steeds rond mag lopen in de Nederlandse en Internationale kynologie. Een paar rassen (de Mastín Español en de Rafeiro do Alentejo) zijn dan nog eens ten onrechte toebedeeld aan de zieltogende Mastino-club. Volgens de kapitein van het zinkende Mastino-schip gebeurde dat niet op haar verzoek, doch was het geheel een initiatief vanuit het bestuur van de RvB. Het bestuur dat dus wordt voorgezeten/ gepresideerd door ene Jipping. Die tevens presideert over het committee dat de Jubileum-EDS organiseert ... Voor wel meer personen die in het RvB-bestuur zitten of er sterk tegenaan leunen is goed gezorgd bij deze EDS (bijv. door leuke keurmeester-functies).
Via de link die ik boven gaf kan de lezer doorlinken naar de treurige website van die EDS. En via die link (maar ook gewoon via Google-video) kan die dan ook bij het speciale filmpke komen waarmee men de inschrijvers en bezoekers probeert te lokken. Wat krijgen we daar te zien ? Ballonnekes in de ordinaire kleur oranje, Maximuts & Kronprinz Axelpim, Ollandse kaas, kaaskoppen die proberen te voetballen met van die ordinaire oranje hemdjes aan, tulpen, klompen ... Ik zou haast zeggen: alles behalve honden. En dat allemaal namens the PRESIDENT of the Dutch Kennelclub: Gerard Jipping !! Yes-sir ! Nog zoiets: hoewel die EDS ergens in het noorden van Nederland wordt gehouden zoomt de film-maker vanuit een ruimte-satelliet in op een onbeduidend plaatsje in het westen (de AIDS- & Homo-hoofdstad van Europa). Begrijpe wie het begrijpen kan ...
-----
(*)= in de benamingen van de organisatie-zelf: Alentejo Mastiff, Castro laboreiro Dog, Dogue de Bordeaux, Dutch Smoushond, Majorca Mastiff, Pyrenean Mastiff, Pyrenean Mountain Dog, Serra da estrela mountain dog, en Spanish Mastiff.

"Valt er nog iets toe te voegen aan ... ?"

Dat is inderdaad de vraag waar ik me al een aantal resp. een paar dagen mee bezig houd.
En mijn conclusie op dit moment is dat ik voorlopig niets toe te voegen heb aan wat ik vorig jaar rond deze tijd opmerkte en wat ik toen samenvatte in twee bescheiden berichtjes op dit weblog. Met het beleefde verzoek om daar dan toch nog eens een blik op te werpen ==>
* aflijvige *K*I*N*G*
* niet-aflijvige Champion

zoals altijd,

met geblogte groet,

uw redacteur Frans

Retrospectieve terug-mijmering op 2010

Hier staat dus NNFC. En het is een Newfoundland ...

Hmmm ... valt er wel iets terug te mijmeren over het afgelopen jaar (?). Is er eigenlijk wel iets memorabels gebeurd ?? Eerst eens diep over nadenken, hoor ...
Misschien dit punt er even tussendoor:
* Voor dit jaar heb ik geen goede voornemens gemaakt. Behalve dan minder te gaan bloggen ...
Wèl wil ik een paar achterstallige blogjes nog keurig uitwerken.

* Wat was het voor een kynologisch jaar ? Niet veel spectaculairs. Of het zou dan moeten zijn dat het effect van de (Nederlandse uitzending van de) televisie- (en internet-)documentaire
"Pedigree Dogs Exposed" maar langzaam wegdeemsterde. Helaas dat mede daarmee in verband in Nederland door de 'Raad van Beheer op kynologisch gebied in Nederland' besloten is tot een beleid (vooral bestaande uit verboden en verboden en verboden) van inteeltbevordering onder het mom van inteeltbeperking. Zonder de mogelijkheid om bepaalde interessante kynologische combinaties in de stamboekfokkerij te kunnen inzetten (bijvoorbeeld in het kader van lijnteelt) zal een groeiend aantal Nederlandse populaties van diverse honderassen in problemen gaan komen. En in plaats van een positief effect uit te oefenen op de betreffende rassen als geheel, eerder een negatief. Geeft niets, lekker doorgaan zo.
Hihi ... misschien moet ik toch maar opmerken dat dit jaar de clubmatch van de Nederlandse NewFoundland Club weer eens echt openbaar was. Voor een bescheiden entree-bedrag en een geldje voor de catalogus kon je de Hanzehal te Zutphen binnen stappen (zie foto). Mijn video/fototoestel weigerde uiteraard weer goede dienst ... Grappige gebeurtenis: ik wilde een hond in de ring fotograferen, maar moet daarbij een blondje het idee gegeven hebben dat het me om haar te doen was, want ze plooide zich in de meest verleidelijke posities, waardoor ik haar hond echter niet keurig voor de camera kreeg ... Jammer, jongedame, je hebt een knappe hond, maar dat poesje laat ik liever aan me voorbij gaan ...
Maar dat was dus de traditionele opening van het tentoonstellings- jaar. Wat de hoogtepunten ervan betreft: wel, mijn avonturen in het viking-land Denemarken (World Dog Show) heb ik hier uitvoerig beschreven. En bij de European dog Show heb ik verstek moeten laten gaan omdat ik nog even wat woorden moest hebben met de rechterlijke macht. Zonde en jammer ...

* Voetbal. Ik zou het niet inwrijven, dus niets over hoe die Ollanders zich weer hebben laten afmaken op een internationaal toernooi. Dit maal een WK.
ADO-Den Haag heeft laten zien dat ze tot excellente prestaties in staat is, maar ook dat ze niet echt de vorm kan vasthouden. Er staan ons dus nog leuke verassingen te wachten, maar de top 3 van de competitie ... ?? Na afloop van de wedstrijd tegen Heerenveen de 21ste weten we meer ...

* Politiek. Want dat is ook belangrijk. In Nederland hebben we na de verkiezingen meegemaakt dat Jan-Peter "Poen-moet-je-doen" Balkeneikel (weet je nog, die van dat skateboard) plaats heeft moeten maken voor die andere houten klaas: Mark "Poen-moet-je-doen" Rutte. Nauwelijks een verandering en nauwelijks een verbetering te noemen ... De doorzichtige voorspelbaarheid waarbij Markje zich door allerlei formatie-gedoe naar zijn einddoel -een extreem rechts kabinet volgepropt met allerhande reactionairen en vergelijkbaar lachwekkende elementen- wurmde heeft enerzijds wel iets schattigs, maar anderzijds zitten we met z'n allen toch weer met de gebakken peren.
Op de zuidflank van de Zeventien Onverenigde Nederlanden zaten ze al langer met de gebakken peren. Maar werkbare oplossingen waren niet voorhanden. Moest alle heil en zegen in het Noorden dus van het ene of het andere jochie komen, in het Zuiden zou de verlossing gebracht worden door Holle-Bolle-Gijs. "De man die iedereen opat". Onze broekman Bart de Wever dus ... Als voorman van een politieke formatie (N-VA) die jaren geleden al een valse start maakte en dat echt sindsdien niet meer heeft weten goed te maken mocht hij zich na een grote "verkiezingsoverwinning" (en we hebben het hier niet over 50 procent plus ...) door de media een tijd lang laten vieren als het antwoord op alle problemen. Wat tot nu toe nog steeds geen regering of regeeraccoord of zelfs maar het begin daarvan heeft opgeleverd. Goed gedaan Bartekijn ! Complimenten !! Maar nu lijk ik toch wel heel erg op de man resp. het menneke te spelen. We moeten deze knaap niet de schuld geven voor alles wat er de afgelopen decennia is misgegaan in de Vlaamse Beweging met zijn/ haar tekortkomingen en gebreken. Als vermakelijk in zijn pijnlijkheid en vermakelijk ondanks zijn pijnlijkheid mag het volgende dienen: in Oktober moest de voorzitter van de Vlaamse VolksBeweging -Guido Moons, een integer en principieel man voor wie ik erg veel respect heb- toegeven dat er nagenoeg helemaal niets is gedaan aan het uitwerken van onafhankelijkheidverkrijgings-scenario's [mooi woord voor bij het scrabblen] voor Vlaanderen. Waarmee die zogenaamd Vlaamse, zogenaamde Beweging weer mooi in zijn ondergoed stond. Hij koos daarbij -pijnlijk- een strategie die je eerder bij een Limburgse Belgiër zou verwachten: tegen beter weten in keihard lopen liegen. Hij beweerde o.a. dat "de Know-how" reeds ruim voorhanden is. Know-how mon cul !
Het doet me ineens sterk denken aan wat 't Pallieterke (in 2000) schreef n.a.v. het boek "(Visies op) Vlaanderen in 2020": "Er zijn de laatste tijd een aantal zeer goede boeken verschenen over het ideale Vlaanderen. Laten er nu ook eens een paar verschijnen die zich bezig houden met de vraag hoe men daar toe wil komen." ... (zouden zulke boeken er ooit nog gekomen zijn ?)
En zo gaat Vlaanderen in plaats van naar een "Copernicaanse Revolutie" via Pyrrhus-overwinning naar Waterloo. Dankzij onze kleine Napoleon Bart de Wever.

* Bericht uit de provincie. Half Juli mochten we weer even wat opgelucht glimlachen. We lazen over: "(...)schopten in Hengelo vijf daders enkele agenten herhaaldelijk tegen het hoofd". Ik moet toegeven dat ik nog niet heb achterhaald (moet ik hoognodig eens aan beginnen) welke die politiepipo's in questie zijn die tegen hun zwakbegaafde criminelen-raap geschopt zijn. Ik heb wel meegepikt dat de "daders" uit Almelo komen. Dat doet mij weer terugmijmeren naar nog vroeger tijden. Met name de tijd dat ik zelf nog even in Almelo woonde. Ik keek eens uit het raam van de slaapkamer (aan de achterkant van het huis), en wat komt daar aangelopen in politiepipo-kostuumke ? Inderdaad ! Even later zie ik aan de voorkant van het huis een andere lulhannes in zo'n kostuumpke aanlopen vanuit een westelijke richting. Nog veel later kwam er een derde aan. Uit een oostelijke richting. Ze waren dus op zoek naar de bewoner van drie huizen verder. En hadden al begrepen dat je zo'n arrestant vanuit meerdere richtingen moet benaderen om te voorkomen dat 'ie ontsnapt. Maar hadden dus blijkbaar nog niet begrepen dat ze niet zozeer gelijktijdig moesten vertrekken, doch dat ze gelijktijdig op het betreffende adres moesten aankomen ... Is dat dan de enige en echte reden waarom die politiepipo's door de buurtbewoners onbedaarlijk werden uitgelachen ?? Neen, wat de echte dijenkletser was: de persoon die ze zochten zat op het moment van hun stoere optreden al lekker comfortabel achter de tralies ... (Toenmalige korpsbeheerder: drs. J.H.H. Mans. Die toen ook nog die vuurwerkfabriek in de lucht heeft laten vliegen.). Maar wat die Almeloërs in Hengelo betreft (ik vat het maar kort samen, anders is het te ingewikkeld voor hen): als je een echte kerel bent, doe je OF niets, OF nog niets, OF je schopt dwars door zo'n politiepipo-rotkop heen, maar je schopt er niet als een mietje "herhaaldelijk tegen" !! Tenzij je straalbezopen bent.
Ik heb het idee dat ik in de toekomst nog vaker over het doen en laten van de plaatselijke afdeling van onze gefingeerde rechtsstaat ga bloggen.

* Maar voorlopig denk ik dat ik er nu wel doorheen ben ...

Alles tesamen dus eigenlijk een jaar dat geen naam mag hebben. We hebben het daarom maar slechts een nummer gegeven: 2010

Maëstro op het net ...

Terwijl de keur van onze Adonezen zich op dit ogenblik in Spanje loopt voor te bereiden op de herstart van de voetbalcompetitie, wil het maar niet vlotten met de nieuwe Aad Mansveld-site.
Dat is een behoorlijk jammer, want, zoals ik verleden keer reeds memoreerde en accentueerde, dit stukje internet is daadwerkelijk levensnoodzakelijk. Natuurlijk valt er meer op te vinden dan op deze site, maar daar schijnt dan ook weer een zeker verhaal met een sterk argument achter te zitten ...

Op de Aadsje-site wordt dus op enkele plaatsen verwezen naar het hoofdmenu, maar ik kan niets vinden. Niets anders dan een knopje dat terugleid naar de beginpagina ("Home"). Wat ik me nou af vraag -en ik durf dit alleen maar te zeggen omdat ik weet dat we onder elkaar zijn- is: zouden anderen daar nu óók last van hebben, of kunnen die het menu/ de index wél vinden ... ?? Een andere mogelijkheid is natuurlijk dat zij ipv via het ontbrekende menu gewoon via bijv. Google over de Aadsje-site navigeren ...
Laatste hypothetische mogelijkheid: omdat ik zo ver van de Haagse Lichtstad af in de provincie weggestoken zit, heb ik gewoon een beroerde ontvangst, terwijl die anderen -dichter bij de zender- gewoon alles prima ontvangen ...

Toch, voor de sukkels die net zo ongelukkig of onbeholpen zijn als ik, geef ik hier een paar opstapjes:
verhalen
biografie
interviews
meningen
Maar de beste tip die ik de voetballiefhebber kan geven blijft: gooi gewoon de zoekterm "aadmansveld.nl" in je zoekmachine en kies maar uit ! (een beetje goochelen met de url vanaf een bestaande link wil ook wel eens wat opleveren).

Awel, Bartekijn ...(deel II)

Awel, Bartekijn ...
Zie nu toch eens wat of ge gedaan 'ebt ...
[ik heb het weer makkelijk: ik hoef alleen maar te herhalen wat ik verleden keer al schreef. En net als vorige keer:] ik ben teleurgesteld door het feit dat ge uw strapatzen nu weer zo gepland blijkt te hebben dat het MIJ allerminst uitkomt. Hier had vandaag een kort retrospectiefje moeten komen staan, maar nu moet ik me weer opwinden over het feit dat u met 207 dagen "post-electorale arbeid" de boel weer es heeft laten ploffen ... !

Bart, jongen, zoals wij beiden weten werkt een staatsman bij voorkeur op de achtergrond en laat hij het gekrakeel over aan populistische politici. MAAR: een echte man stuurt een goedbedoelende knaap als Wouter Beke niet vooruit om de kastanjes uit het vuur te halen; sommige zaken MOET je gewoon zelf durven opknappen. En dan doel ik uiteraard niet op stiekem gekonkelfoez met de Liberale Eenheids Partij België (in afkorting: VLD).

Bart, jongen, doe nu toch eens iets zinnigs. Of laat het doen. Maar staak dit absurde toneel en stap per direct in een regering die recht doet aan de verkiezinguitslag, maar ook aan de echte [duidelijk niet-rechtse] belangen van Vlaanderen. Het kan best. Doe dat nou ... ! Een echte staatsman neemt de tijd om diep na te denken, maar HANDELT als het moet ! (beetje vrij naar Arjuna)
(ik meende tenminste dat hij het was. het is al weer zo lang geleden ...)

Let there Be Rock !!

Mogelijkerwijze zitten enkele lezers nu, na de belastende Donkere- en Feest- Dagen middenin een "Tristesse d'aprés"/kater van later.
Een beetje opwekkende en opbeurende muziek lijkt mij derhalve geen slecht idee.
Dit dan voorafgaande aan een retrospectieve terug-mijmering (2010) volgende keer.
Ik heb weer mijn uiterste best gedaan om geen te voor de hand liggende keuzes te maken deze keer.

I - LUST
Net als vorige keer een facultatief begin:
* Hij mag dan wel Pop heten, doch het is waarlijk Rock ... !! Ooit vestigde hij zijn reputatie met songs als "No Fun (in our town; no fun)" met the Stooges, nog later maakte hij een come-back met fraais als dit nummer (om daarna feitenlijk nooit meer weg te zakken in de anonimiteit): Never mind the movie, here's Iggy .
* Hier laat hij zijn eigen versie van het Play-back gebeuren zien. Een enigzins ingekorte versie van een prachtige uitvoering:
Iggy goes TopPop !! .

II - HELL
Alweder een extra-bijzonder videootje. Op een plaats waar je ze zo'n beetje het laatst zou verwachten, duiken ze ineens op, en geven een uitvoering van dit gave nummer weg die volgens mij niet de allerbeste is, maar weldegelijk een goede. Het videootje heeft ook een erg vreemd intro ... No Bad Place to BE

Ik ben niet gezwicht voor de verleiding om hier bijv. "Whole lotta Rosie" vast te linken (met dat prachtige riff-achtige snaren-intro). Al zou je er op zeker van uit je winterslaap geraken. Het zou overigens best wel eens dezelfde dame kunnen zijn waar het in dit schone lied over gaat. Mijn verhaal achter "Hell": begin jaren tachtig vertelde een vriend me eens dat hij op zijn begrafenis (als van hem alleen nog maar zijn koude kadaver aanwezig is) graag "Sympathy for the Devil" gedraaid wilde hebben. Dat idee had hij overigens ook maar van een andere vriend. Maar is daarom niet minder legitiem. Als je niet afgaat op de titel, maar op de tekst als geheel, is het helemaal niet zo'n kwaad nummer. Mij werd ook gevraagd wat ik op mijn begrafenis wilde hebben. In eerste instantie had ik daar geen antwoord op, maar in tweede instantie vond ik dat "Another one bites the dust" (Queen) en "Hell Ain't No Bad Place to be" (AC/DC) toch echt niet mochten ontbreken. Ik begin daar nu voorzichtig anders over te denken. Hopelijk heb ik nog een beetje bedenktijd ... ;-)

Bent u trouwens al weer een beetje in de stemming gekomen voor het nieuwe jaar, beste blog-bezoeker ??