zondag 23 januari 2011

Verassend nieuws van het bosmuizen-front ...

Wel, ik heb niets teveel gezegd, hein ? Een spectaculair muizenholletje !

Haast zou je vergeten dat ze er nog zijn ... Okay, de hapjes die ik des avonds laat speciaal voor hen op het terras gooi, raken keurig op, maar toch ... Maar toch was het al weer een heel lange tijd geleden dat ik ze voor het laatst zag. Tot er vanmiddag 15.10 bij vol daglicht eentje over het terras schoof. Eerst dacht ik nog: wat loopt dat vogeltje snel. Maar het was dus een bosmuisje dat in een interessant holletje verdween. Tussen een paar tegels op het terras. De vraag daarbij is dus: als dáár de ingang is, waar is dan het holletje zelf ? En is dat wel veilig, zo'n holletje/ gangetje in het losse bouwzand ?? Vragen ... vragen ...
Overigens: die bosmuisjes zijn dan wel in staat om zich door minuscule gaatjes te wurmen, het ingangetje op het terras is groot genoeg om er twee volwassen mannen-vingers tegelijk in te steken ...

Vogelteldag
Want dat was het vandaag ook. En of we maar even een half uurtje in de tuin willen kijken hoeveel vogels en van welke soort er huishouden. Niet gedaan. Wat zou ik ook hebben kunnen zien ? Afgezien van die ene honkvaste reisduif en die ene schuwe tortel was het vogel-gesproken hier een doodse boel vandaag.

En dat allemaal ter voorbereiding van het droevige nieuws: afgelopen woensdag-ochtend lag er ineens een dode veldmuis op het openbare tuinpad. Het arme beestje had aan zijn/ haar rechterzijde een grote, oudere wond. Mijn beste gok: aangevallen door een kat, daarna nog een tijdje (dagen ?) geleefd maar uiteindelijk alsnog bezweken. Arm, klein diertje ... Uiteraard heb ik het met respect in de naakte aarde begraven. Ergens op een rustige plaats ...