Met een mooie 1 - 5 uitslag mag je best tevreden zijn.
En trots uiteraard, want zoals ik eerder al eens opmerkte waar het om ADO ging: het succes kent vele vaders ... En vandaag voelt het weer es alsof het succes dat onze Adonezen op het veld hebben behaald ook een beetje van mij is.
Bij de eerste wedstrijd na de winterstop lieten onze jongens al zien dat ze hun verblijf in Spanje niet alleen als een zuidelijke vacantie hebben opgevat, doch dat er lekker gewerkt is. Dat bleek dus al toen directe concurrent Heerenveen geklopt werd. En van vandaag kan toch niet in alle ernst gezegd worden dat we punten hebben laten liggen bij de Excelsioren ...
Het is wellicht niet de allerbeste ADO-Logo, maar het kan er best mee door. Het hoeft niet iedere keer hetzelfde kunststukje te zijn: variety is the spice of life ...Toch waren er voor mij persoonlijk ook nogal wat negatieve kantjes aan deze dag. Waardoor ik als een zielige oude man een beetje gefrustreerd liep (en nog steeds loop) te zijn. Al een dag of twee heb ik een tandontsteking. Jezus wat een ellende !! Ik zit vol met paracetamol en aspirine en vraag me angstig af of mijn lever dat wel aan gaat kunnen ...Toen de wedstrijd werd gespeeld lag ik met koorstvlagen op bed. Op dit moment zit ik met mijn jas aan en een warme bivakmuts voor mijn toetsenbordje, terwijl ik af en toe een geïmproviseerde warmwaterkruik tegen mijn wang houd ... Wel heb ik via de radio nog een live-verslag van het WK veldrijden meegepikt. Een leuke troostprijs, dat wel.
Ik heb goede hoop dat ik het eind van deze week nog wel levend haal, maar liever zou ik uiteraard de komende paar dagen overslaan. Wat wordt een mens hier flauw van, zeg !!
Zaken van Algemeen Maatschappelijk Belang.
Ik heb nog meer redenen om gefrustreerd te zijn => Was het nou vrijdag of al donderdag dat ik nog een ritje met buslijn 13 deed ?? Ik kreeg helaas van een interessant gesprek tussen twee andere passagiers slechts enkele vlagen mee. Zodoende weet ik niet of het een geloofwaardige mop is, of een waargebeurde anecdote. Het ging over onze broekman Mark. Die zou met zijn borsthaar onontwarbaar in de knoop zijn geraakt met het schaamhaar van zijn verloofde. Ook was er nog iets met een dokter. Een huisarts of een specialist of een noodarts. Of misschien wel weer die bedrijfsarts van het Binnenhof. Als iemand dit verhaal kent, zou ik dat graag van hem/ haar vernemen, want ik ben wél nieuwsgierig !
Dierenleven.
Waarbij ik me voor deze keer weer beperk tot het buiten-gevogelte. Vandaag wel goed mijn gevederde tuin-gasten verzorgd. Ik kreeg dan ook zonder al te veel onderlinge herrie veel vogels op visite. Wel allemaal vertrouwde gasten. Voor zover ik kon waarnemen. Een suskewiet, de duiven, de twee tortels (die namen deze keer de tijd om rustig te eten), véél mussen (waaronder uiteraard mijn heggemussen),en mijn merels. Van die merels vermoed ik dat ze op de één of andere manier nest-verplichtingen hebben. Dat is wel erg vroeg in het jaar, maar anders kan ik hun hyper-actieve fourageer-gedrag niet verklaren.
