woensdag 29 september 2010

Bespiegelingen rondom een Zwarte Bladzijde

Onderwerp: de toestand is hopeloos, doch dat is alleen maar de toestand

Gister kwam laat op de dag dan de onheilstijding waar we ons al een tijdje op hadden kunnen voorbereiden: het nieuwe, extreem-rechtse, kabinet is in kannen en kruiken. Onder voorbehoud van een paar formaliteiten.
Met voorlopig niets zinnigers om over te praten, moeten we dus maar even wat filosoferen over de naam die we aan dit doodgeboren kindje gaan geven. Er zijn al enkele suggesties gedaan. Niet allemaal even levensvatbaar. Gezien de manier waarop op gegeven moment werd aangestuurd op een rechts-extremistisch minderheidskabinet zouden we misschien moeten spreken van "het kabinet Lubbers-Wilders". Maar deze onfrisse verzameling reactionairen zou natuurlijk ook "het Dekzwabber-kabinet" of "het Blondschimmel-kabinet" genoemd mogen worden. Naar de figuur die aan de touwtjes trekt. Maar we zouden het om die reden dus ook "het marionetten-kabinet" of "het stromannen-kabinet" kunnen noemen. Naar de twee hoofd-marionetten is ook "het kabinet Oetlul-Lulhannes" het overwegen waard.
Naar de primus inter marionetten-pares eventueel ook "het kabinet Melkmuil" of "het Kabinet Jochie I", waarbij ik wel fanatiek zit af te kloppen dat er ooit een Jochie II zou komen ... Ikzelf voel ook wel iets voor "het kabinet COC I", hoewel dat niet door iedereen gevat zal worden. Onder het aloude motto "houd het simpel; slaag met vlag en wimpel" kunnen we ons ook gewoon tot "het Rariteiten-kabinet" beperken.
We zijn dus echt niet gezegend met wat gaat komen. Maar kan eea misschien gerelativeerd worden ?? Want we hebben nogal wat rechtse kabinetten gehad de laatste decennia. Ooit hadden we een periode-Lubbers die geheel en al in het teken stond van Stagnatie en Gemiste Kansen. Daarna kwam de minstens even rechtse W.Kok die ons door een periode van Regelrechte Achteruitgang voerde. En om de drievuldige ramp voorlopig af te ronden zuchtten we nog een paar jaar onder JP Balckeneickel in het kader van de geregisseerde Wanorde en Chaos. Maar klaarblijkelijk zijn we dus nog niet voldoende afgestraft. Er is wel gesuggereerd dat deze verwilderde toestand waarbij ultra-rechts en extreem-rechts samenpakken in het landsbestuur de straf is die we allemaal moeten ondergaan voor de manier waarop machts- en media-elites toentertijd zijn omgegaan met het fenomeen Fortuyn.
Het zal dan wel.
Maar voorlopig zitten we er dan toch mee.
Zijn er lichtpuntjes ? Mogen we gaan hopen op een uiteenvallen
-binnen een paar jaar-van deze bende onder invloed van opiniepeilingen, verkiezingsresultaten en andere (voornamelijk psychologische) spanningen ? Op een "reconstructie" van het kabinet waarbij dan tegelijk de gedoogsteun van nu slim wordt ingewisseld voor een gedoogsteun vanuit meer centrum-politieke middens ?? In het verleden hebben we ons wel vaker fantaserenderwijs lekker zitten maken ... Mijn advies: maak jezelf niet lekker met dit soort scenario's, dat scheelt je dan weer een desillusie.
We zullen het allemaal lijdzaam moeten ondergaan; we moeten het uitzweten. Met een beetje hulp van boven moet dat te doen zijn.

Deze foto kwam ik vandeweek toevallig -of misschien helemaal niet zo toevallig ?- tegen op het net. Het is een afbeelding van Santa Macarena, ook genoemd OLV van Smarten.