Niks gemerkt de afgelopen 48 uur ? Nee ? Nochtans heeft de wereld even opgehouden met draaien.
Voorgeschiedenis: gister laat in de namiddag was ik verrast al zo vroeg een bosmuis op mijn terras aan te treffen. Het beestje was dan ook nog es abnormaal tam. Lusteloos zou misschien een beter woord zijn. Ik dacht meteen aan een vergiftiging. Sommige figuren vinden dat namelijk de manier om van muizen af te komen. Een ziekelijk voorbeeld hiervan kan al aan gene zijde van het tuinpad gevonden worden. Een Italiaanse masca die iets heeft met het boze oog. Hoewel Italiaans ook niet de correcte naamgeving is. Het zware psychiatrische geval in questie is volgens mij een na-kruising van een mens en een homo erectus. Maar ik dwaal af ... "Voor de zekerheid" gaf ik het arme diertje maar alvast een paar voedzame zaadjes.
Het barre gebeuren. Vanochtend was daar dan de definitieve onheilstijding: het arme diertje lag zo dood als een pier op de linkerzijde. De pootjes half in de lucht. Aan het kleine muizelijfje was niets te ontdekken van uitwendige verwondingen of ongewone verkleuringen. "Gewoon" een dood muisje. We worden geboren, we leven een beetje, sterven en daarna zijn we dood. Alsof het de normaalste zaak van de wereld is. En de nabestaanden blijven met de vragen zitten. Zoals: "Was dit kleine muislijntje niet nog te klein en dus te jong om al te sterven ... ??"
Het arme beestje is inmiddels respectvol in de naakte aarde begraven.
Terwijl ik hier dus met een vraag zit, heeft een andere mastinero interessante ervaringen met een geflederd lid uit de muizenfamilie: murcielago
Ja, er zijn ook tijdingen van het mastín-front. Maar dat is voor de volgende keer.
