Betreft: dubbel resp. driedubbel gevoel
Ik had het een vorige keer al min of meer aangekondigd, maar om de spanningen en de eventuele vernedering te ontlopen zou ik bij gelegenheid weleens onder kunnen gaan duiken in het buitenland.
En afgelopen vrijdag stond ik zodanig stijf van de spanningen, dat ik maar besloot om de stap te maken.
En dat dan gelijk te combineren met wat nuttige zaken.
Aldus bevond ik me dan ineens op een plaats waar je me wellicht het allerlaatst zou verwachten: In Limburgs België. Weliswaar te gast van een Nederlands-Limburgse vriendin, maar toch ...
Na de wedstrijd tegen ajakkes zag ik eerlijk gezegd alleen nog maar donkere wolken hangen, en nog zo'n stresserend week-einde had me misschien wel fataal kunnen worden.
Maar achteraf [op de wedstrijddag-zelf heb ik niets willen volgen] bleek de schade best wel mee te vallen ==>
Enerzijds hebben we van die irritante kut-tukkers gewonnen, althans niet verloren. Zulks dan in tegenstelling tot mijn voorspelling vorige week, toen ik nog niet wist wie de wedstrijd zou gaan fluiten. Maar Turkse scheidsrechters zijn nu eenmaal minder snel geïntimideerd dan die HOL-landse homo's.
Ons Haagse geluk deze keer.
Anderzijds hadden we eerder wèl van die schmouzen verloren waarmee we dus in feite voor hen al (mede) het bedje van de Landskampioen gespreid hebben ... :-((
Dat is natuurlijk onvergeeflijk.
Nevenzijds hebben we zo veel mogelijk doelpunten en wedstrijd-punten nodig als er maar te pakken zijn. Dus een gelijkspel tegen die Tubanten is feitelijk gewoon te weinig. En dat verlies van die cfa xaja was er natuurlijk helemaal over heen.
En tot overmaat van doodsspanning won die cfa xaja dan ook nog es van onze labiele Brabantse vrienden en bondgenoten van PSV.
Met maar liefst 0 - 2 ... Dat doet pijn, zeg !
Ja, een driedubbel gevoel bij de recente ontwikkelingen in Balfuss-land en de komende weken zullen voor ons weer in het teken staan van Stress, Spanning en Sensatie ...
Wat het andere aspect van deze onderduikperiode betreft:
Dat heeft onder andere te maken met het feit dat mijn plannen rondom de concurso monográfico te Murcia fundamenteel veranderd zijn. Het idee dat je wél de moeite neemt om in een ver en vreemd buitenland uitgebreid een hondenshow te bezoeken zonder zelf honden mee te nemen heeft toch iets eigenaardigs.
De opzet werd derhalve veranderd. Maar de eigenaresse van de eventueel meereizende mastines/honden had voorzichtige twijfels rondom de "showbaarheid" van haar in Spanje gefokte mastín-reu. Niet bij de showbaarheid en sociale inpasbaarheid van haar in Tsjechië gefokte mastín-teef. Ik wilde mijn kennismaking met de reu in questie dus graag hernieuwen.
En mijn ervaringen met de "obstinate macho" -dat bovenop de ervaringen van anderen met deze hond in een omgeving met andere mastines españoles- waren weldegelijk bemoedigend.
Ja, hij heeft enkele neigingen, maar er zijn geen problemen die niet kunnen worden opgelost. Althans niet in mijn ogen.
En een tentoonstellingsbezoek in Spanje is natuurlijk wel van een andere orde dan bijvoorbeeld een bezoek aan de tentoonstelling begin mei in Praag ...
Mijn hartelijke dank voor de vegetarische maaltijden waarop ik in het Limburgse vergast werd en voor de permanente mastijnse aanwezigheid waardoor ik gedurende dit opgerekte "mastín-moment" weer aardig aan mijn trekken ben gekomen qua lekkere mastín-lucht en stevige stoei-sessies in de 88kg-plus klasse.
En voor de andere aspecten van de gastvrijheid uiteraard.
Wat de wedstrijd tegen RKC betreft:
Ik denk dat ik die wel vanuit Nederland durf te volgen. Maar ik verwacht vergodverdegod wél punten !! Drie wedstrijdpunten en een extraatje van tenminste 3 goals voor het doelsaldo.
