Intermezzo: een natuurlijke historie

Ik wierp vanmiddag laat (maar wel ruim voor de schemering) nog even een blik in mijn wildtuin en zag daarbij een suskewiet op mijn terras rondstruinen. Eerst dacht ik nog: "Gut, ik weet niet eens hoeveel er op dit moment hier in de buurt zijn. Ik zie er altijd maar ééntje tegelijk en dat is steevast een mannetjes-suskewiet ...".
Maar ik was hiermee nog niet uit-gedacht of daar hippelde al een tweede in beeld. En dat was dus een suskewita. Duidelijk en paartje. Hoewel er nauwelijks nog iets te eten was op het terras bleven ze er lang rondtrippelen. Zodra ze hun vogelhieltjes gelicht hadden stormde ik naar buiten om nog wat vogelzaadjes te strooien, maar helaas, ze kwamen niet meer terug. Een vrouwtjesmerel en een flinke, volwassen bosmuis wisten de nieuwe voorraad evenwel meteen te vinden ...
(natuurlijk nog een paar ijdele pogingen gedaan om de vogeltjes op de kiek te zetten, maar wederom weigerde mijn mobiele studio [Traveller DV5070] goede diensten. Merde ...)

De tussenstand

Tiens, verleden week was het dus even helemaal volledig misgegaan aan onze, Haagse, kant van het beschouwersspectrum.
Logisch, of toch in ieder geval verklaarbaar, want we raken rond het onderwerp "Feyenoord" toch altijd wel een beetje van ons kookwater af. Dat geldt óók voor mij. Dat geldt óók voor mijn generatie ADO Den Haag-supporters in zijn geheel, of toch in ieder geval in meerderheid. Als voorbeeld mag bijvoorbeeld de emotionele beschouwing op de Aad Mansveld website van vorige week dienen. Er zit nu eenmaal een roerig verleden vast aan deze wedstrijd. Misschien, waarschijnlijk, steken we elkaar ook wel een beetje aan in onze emotionaliteit en irreële verwachtingen. En als het besmettelijk is, zal de nieuwe generatie ook wel een beetje aangestoken worden met dit euvel. Het zal dus nog wel een paar decennia lang een wedstrijd blijven waarbij de zwakkere van de twee voetbal-broeders (in casu Feyenoord) boven zichzelf uit kan stijgen qua prestatie terwijl de sterkste (i.c. ADO Den Haag) tijdens de wedstrijd een paar keer goed aan het schutteren slaat ...

Maar dat was dus vorige week.
Wat de wedstrijd van vandaag betreft, voor wie het echt wil weten: NAC - ADO = 3 - 2 (definitieve eindstand)
Volgende keer moeten we geloof ik tegen dat ene kleurloze clubje uit Nijmegen spelen. Een thuiswedstrijd. Mocht het weer een gelijkspel worden of zelfs een nederlaag, dan mag mijnheer
van den John met de Nijmeegse spelersbus mee, want drie bananenschillen op rij is er toch echt overheen ...
Onze eigen Haagse jongens mogen nog even blijven ;-)

Bij de afbeelding => Da's lang geleden, hein ? Toch is dit oude logo echt een belangrijk onderdeel van ons Haagse voetbal-verleden.

Ja ... Er lebt noch ... !!

Neen, het gaat in dit blogje niet over der alte Holzmichl of zijn alter ego.
Het gaat over een ander gevierd persoon.

Het gerucht -en ik werd er zeer onlangs weer mee geconfronteerd- gaat namelijk dat Demis Roussos dood -want overleden- is.
Sommigen beweren zelfs een sterfjaar te kunnen aangeven.
Echter: na de genoemde sterfjaren is hij nog (gedocumenteerd !!) bezig geweest met concert-tournees, eenmalige optredens en album-releases.
Allemaal van die dingen die je doorgaans doet terwijl je nog leeft ...
Zolang ik niet met eigen ogen zijn lijk zie, of anders tenminste toch vanuit meerdere betrouwbare bronnen een bevestiging van het droeve feit zou krijgen ga ik er gewoon vanuit dat hij nog in leven en welzijn is.

Demis de gigantische solo-artiest en Demis het geprofileerde lid van de groep Aphrodite's Child ... Ik kon en kan hem in al zijn zang-activiteiten waarderen. Of hij nu in het Frans, het Engels of het Duits zong, het was altijd aangenaam om aan te mogen horen.

Mijn eerste herinnering aan hem moet de volgende zijn geweest: mijn gewaardeerde neef Harry uit de van Miereveldstraat (en, ja, dat is in de Schildersbuurt) had (1970 ?) ergens goedkoop een aantal single-tjes gekocht en gaf het adres van het zaakje waar hij dat gedaan had als een geheim-tip door. EN hij liet één van de singles horen waar het om begonnen was. Ik geef er maar vast twee linkjes voor =>
Zwart - Wit (matige geluids-qualiteit)
Full Colour (keurige geluids-qualiteit)
Ik vind het nog steeds een prachtig nummer. Ook opvallend volwassen als je je realiseert dat deze knapen toen nog maar jonge twintigers waren ...
EN: het past wonderwel in de serie "voor in de kleine uurtjes" ...

Dat geldt wat minder voor het volgende nummer van Demis waar ik bijzonder aan gehecht ben. Dat is eerder geschikt voor vroege zondagochtenden wanneer fatsoenlijke mensen al uit de veren zijn, maar Jan en Mien Modaal resp. Henk en Ingrid nog op hun vieze nest liggen te stinken =>
Noch immer
Maarre ... het is zeker niet verboden om dit schone melodietje af te spelen in de kleine, donkere, uurtjes ...
Dit nummer kwam trouwens ook nog even ter sprake naar aanleiding van een zekere droeve verjaardag ( Rapazuela )

Spreek het woord niet uit ...

Afgelopen dinsdag heb ik dan toch weer het woord "voorjaar" gebruikt, en ziet: plots begon het weer frisser te worden.
Gister moest ik nog even een paar keer fietsbrommen. Ik ben daardoor nu nog steeds tot op het bot en tot diep in de gewrichten verkleumd ... Vandaag geen mogelijkheid om daar van te herstellen, want er waait nog steeds een akelig briesje dat onaangenaam gure neigingen heeft ...
Zo zie je maar: gebruik het juiste woord op het verkeerde moment en het komt als een boemerang midden in je patser terug ...
En nu maar hopen dat deze kou snel weer uit de letterlijke lucht verdwijnt, want er moeten in dit vroege jaargetijde nog een paar belangrijke zaken opgepakt worden. En, neen, ik ga dat andere woord (dat woord dat rijmt op "naval") hier niet neerschrijven, anders wordt die gewichtige gebeurtenis (zie: ontspanning ) ook weer in de kou gezet ...

Dingen op een rijtje

Even een paar dingen op een rijtje:
* ADO staat op de 5de plaats in de stand van de competitie.
* Er is geen discussie mogelijk over de vraag of dat verdiend is of niet: het is dus verdiend.
* Feyenoord staat slechts op de 14de plaats in de stand.
* Die stand is mogelijk/ waarschijnlijk geflatteerd.
* ADO heeft een doelsaldo van plus 11
* Feyenoord heeft een doelsaldo van minus 13
* ADO presteert niet regelmatig, maar wel met een erg goed gemiddeld niveau, laten we zeggen: EUROPEES VOETBAL-niveau ...
* Feyenoord speelt psychologisch, voetbaltactisch en voetbaltechnisch degradatie-voetbal.
* Bij ons vorige treffen (zie: Rotjeknor ) kwamen de rood-witten er veel te genadig vanaf. Meer een combinatie van medelijden met dat afgezakte, zielige clubje en een beetje veel geluk (ter grootte van twee doelpunten) hunnerzijds.
Dit alles leidt mij tot de conclusie dat Feyenoord zondag niet alleen opgerold kan en moet worden, doch ook daadwerkelijk opgerold GAAT worden.
- - - - - - - - -
Nabespreking:
Dit is eigenlijk toch wel een beetje onbehoorlijk gênant: 2 - 2 ...
Hoe kan je nu op jacht naar de derde plaats in de competitie als het je -tot twee maal toe- niet lukt om een onbeduidend clubje uit R'dam van het veld te vegen ...
En wat dat logo betreft: Feyenoord heeft niet gewonnen, dus ik kon het niet laten staan. ADO heeft evenmin gewonnen, dus ik kon het evenmin weghalen. Mijn oplossing staat bovenaan: een half Feijenoord met een zwart randje ...

De orde van de dag

Deze zat er al een tijdje aan te komen.
En sinds de verzameling van duizenden mensen op het Jacobsplein van gisteravond kon het natuurlijk niet langer uitblijven ... Sint-Jacob (en laat je niet teveel afleiden door de beelden van deze video). Het is naar mijn persoonlijk gevoelen een typisch "vroeg op de ochtend"-nummer. Dat komt natuurlijk doordat ik het -toen het net uit was gebracht- ontelbare keren op de ochtendradio hoorde. Zo, thuis, vlak voor het vertrek naar mijn werk in loondienst, als het nog donker was en de hele stemming daardoor iets intimistisch had [1986].
Maar het mag natuurlijk elk moment van de dag beluisterd worden. Zelfs in de kleine, donkere uurtjes ...
Ja ... het was wel even wennen, de manier van zingen van Johan Verminnen. Misschien dat de lieden die het via deze link voor het eerst horen er ook even bij opkijken: "wat is DIT ... ?!". Voor hen die er absoluut niets aan vinden, bij deze een waarschuwing: er staat nog meer van hem op stapel, ook al heeft uitgerekend hij flinke problemen met dat gedoe rondom de auteurs- en uitvoeringsrechten. En dan vooral het niet-betalen ervan ...
Waar het lied over gaat: Daar heb ik me heel lang niet echt mee beziggehouden, al vermoedde ik dat het net als "Can't help falling in love" van *E*L*V*I*S* over zijn publiek ging. Tot iemand me wees op het feit dat het heel concreet ging over zijn eerste ontmoetingen met zijn latere echtgenote. Dat verklaart meteen zijn enthousiasme, want -even als volwassenen onder elkaar- dat was dan ook echt een stuk om "U" tegen te zeggen ...

De Frietrevolutie

---

Het woord bevalt me wel, het verschijnsel niet. De aandacht rondom het a.s. werelduurrecord regeringsonderhandelingen wordt gekaapt om tóch een politiek standpunt in te nemen.
Maar dat was dus vanochtend.
Voor vanavond staat er dus het volksfeest te Gent (ooit de geboortestad van Karel V) op de agenda. Een ludieke actie, waarmee de politici wordt opgeroepen te blijven samenwerken.
De dubbelzinnigheid van deze openbare "massa"-manifestaties zoals ik die al had aangestipt in een eerder blogberichtje heeft zich dus opgesplitst in twee sterk verschillende fenomenen. En waar doet me dat toch aan denken ...
In beide gevallen valt de opkomst tegen, maar wie maalt daar om ?! Het gaat om het idee. Om het symbolische gebaar.
Maar morgen weer over tot de orde van de dag ... of toch niet ??

---

Nogmaals die nuttige, nagekomen, muzikale link: Hey Didier

---

Voorjaar ...

Vorig jaar was dit rond deze tijd van het jaar HET onderwerp op dit weblog: het voorjaar.
Dit jaar is het woord nog niet gevallen. Hooguit werd er iets gezegd in de zin van "zacht weer", "het zal wel niet meer gaan winteren" et cetera.
Maar de kern van de zaak is dus dat het een winter van niets is geweest. Ik heb al laten ontvallen dat een suskewiet aanwezig is in mijn wildtuin. Mogelijk is die kleine, dappere flierefluiter helemaal niet weggeweest in de donkere dagen. Zou best kunnen (?). Als dat maar geen gewoonte wordt, want als we volgend jaar ofzo weer een strenge winter krijgen ziet het er natuulijk niet zo best uit voor zijn overlevingskansen ...
De groenling heb ik nog niet gezien. Wel hoor ik af en toe ongewoon en wonderschoon vogelgezang.
En, ja ... waar voorjaar, daar voorjaarsschoonmaak ... Ik heb inmiddels al weer wat stoffige spinnewebben weggehaald (daar hebben die kleine beestjes toch niets meer aan), een aantal drankflessen naar de glasbak gebracht, een extra raampje gezeemd, een paar vergeten hoekjes extra gestofzuigd ...
De vraag die daarbij wel in me opkwam: "Is dit nu al de voorjaarsschoonmaak van 2011, of is het nog de achterstallige voorjaarsschoonmaak van 2010 ??" ;-)

Nashville Skyline

Van de Rotterdamse Oude Maasweg naar de Nashville Skyline, het kan allemaal in de kleine, donkere uurtjes ...
Hoewel moet worden opgemerkt dat ik heel lang niet geweten heb wie er achter dit mooie nummer zat. Of zelfs maar hoe het heette ... Dat is dan zo'n typisch nummer dat je op de nachtradio of laat op de avond tegenkomt (en in mijn geval dus lang, heel lang nadat het is opgenomen en uitgebracht ...).
Maar het blijkt dus van Bob Dylan te zijn. En er wordt verteld dat dit liedje gaat over de relatie tussen hem en Joan Baez (dat toen nog een erg lekker wijf was, maar dit dan even terzijde).
Praktisch: video-links komen en video-links gaan ... niets is voor eeuwig. Ooit stond er een videootje met dit nummer (dat van het album "Nashville Skyline" heet te komen) op Dailymotion dat problemen had met opgeladen worden. Hierdoor was het schier onmogelijk om het in één keer af te spelen. Daar heb je dus niets aan. En het beeld-gedeelte leek sterk op die van dit videootje. Maar hopen dat het mogelijk blijft probleemloos van dit hyperlinkje te genieten. En dan vooral in de kleine uurtjes natuurlijk. Want daar is het uitermate geschikt voor. Het helpt de zoekenden rust en overzicht te krijgen op momenten dat de filosofen hun uurtjes kloppen ... "original" (maar gaat m.i. bij het slotaccoord een beetje de mist in. Opname-technisch gesproken) [dit is al een reserve-link, want de oorspronkelijke hyperlink is idd inmiddels verwijderd ... :-( ]

Ach ...

Hoewel het dit jaar wel niet meer zal gaan winteren, het weer zelfs zacht genoemd mag worden en de winterstop al lang voorbij is, leek dit me wel een aardige illustratie

Ach ...
Het gaat wennen, hein ?
Je zou haast gaan denken dat die overwinningen als gebrade ganzen je mond in vliegen ... Toch moet er echt voor gewerkt worden. En daarvoor mijn dank aan onze Adonezen.
Zielig voor VVV, maar die lopen er dan zelf ook al een seizoen lang een zootje van te maken, dus ze mogen blij zijn dat ze er nog zo genadig vanaf zijn gekomen ...

Nogmaals: de kleine uurtjes ...

Okay.

okay

okay

okay

OKAY ! Ik geef het toe. Ik beken.

Ik ben gister flink uit de bocht gevlogen doordat ik me heb laten meeslepen door de flauwheid en meligheid en gebrekkige ernst van anderen.
Dat is dom, maar ook schrandere mensen doen wel eens dom.
Een enkele keer.
Om één en ander een beetje goed te maken heb ik me voorgenomen om zeer binnenkort hier een zwaarwichtige politieke analyse te publiceren en bovendien zal ik vandaag een poging doen de muzikale schade een beetje af te dekken ...
Het gaat weer eens om een muzikaal kunststukje dat in de kleine uurtjes bij gedempt licht beluisterd dient te worden.
Oorspronkelijk zat ik al met een andere fraaie song in gedachten, maar na gister heb ik goede redenen om met een Nederlands en Nederlandstalig nummer te komen.
Tiens voilá !
Oude Maasweg
De eerlijkheid gebiedt me op te merken dat dit schone lied -het Engelstalige eerste deel getuigt er al van- ooit uit de hand is gekropen van Leon Russel. Naar men zegt was dat 1973. Hij was dus wel in staat om een mooi lied te schrijven, maar zijn eigen uitvoering trekt op niets. De Nederlandse heren Wim Kerkhof, Arie van der Graaf, Koos Pakvis, Louis Debij en natuurlijk Fred Piek (de dominante zangstem in dit nummer) wisten er blijkbaar wel raad mee. Dat was in 1982. De Nederlandstalige tekstuele meerwaarde is ingebracht door W. Kerkhof en C.Pons. Er zit een heel verhaal en een sluitende verklaring achter hun tekst, maar laat je daarmee niet lastigvallen bij het genieten van dit nummer.
Mocht je, beste lezer, direct na het afluisteren van dit nummer de onweerstaanbare aandrang krijgen het wederom af te spelen ... en nog eens ... en nóg eens ... schaam je er niet voor, want dat is wat de meesten van ons doen.
Genietse !

Bij de foto: een gezicht vanaf de Oude Maasweg, inmiddels één van de bekendste doodlopende wegen van Noord-Nederland ...

Culturele Revolutie !!

Betreft: bananen-monarchie, uitglijders, morele depressie, gáán met die banaan, waarom zijn de bananen krom, tenoren, sopranen, de truc met de bananenschil doet het nog prima, juffrouw - uw veter zit los, excellentie - uw schroefje zit los.

Er wordt af en toe op gewezen dat politiek wel eens leuk kan zijn, maar dat het toch in de eerste plaats om belangrijke en derhalve ernstige zaken gaat en dat het in feite om een aaneenschakeling van allerhande gewichtige beslissingen gaat welke bepalend zijn voor onze toekomst en die van eventueel ons overlevende generaties. Toch zijn er wel figuren die de boel zouden willen omdraaien en ons proberen in te wrijven dat we ipv politiek en staatszaken toch vooral en op de eerste plaats POLITICI au sérieux zouden moeten nemen (zie bijvoorbeeld mijn blogje Elzevies wil ook meepraten ) en met veel respect en ontzag ademloos aangapen, pardon, bejegenen.
In de verwarring die er rondom de politieke beeldvorming bestaat is het bijvoorbeeld in het Belgiekske gebruikelijk om politieke kopstukken als "tenoren" aan te duiden. Misschien omdat ze graag het hoogste woord voeren, of omdat ze graag denken dat net als bij de klassieke heldentenor "alles" om hen draait. Hmmm ... het is natuurlijk maar een kleine en feitelijk onvermijdelijke stap waarbij de peinzende mens van dergelijke "tenoren" bij het navolgende stukje cultuur aankomt.
* Ik geef eerst de link naar een uitvoering die ikzelf toch wel de leukste vind. Die van Henri Salvador: Juanita
* De nu volgende link kon wel eens het origineel zijn, of komt anders toch wel erg dicht in de buurt. The Peels, ofwel de (bananen)schillen: Banana

Mocht een enkele naieve geest zich misschien afvragen of ik nu wel serieus bezig ben: "JA !! Ja ik ben serieus bezig.". Zeker zo serieus als zekere samengepakte groepen Belgische politici die doen alsof ze er nog in geloven en aldus wat tijd proberen te kopen. Zeker zo serieus als lieden die hun meligheid proberen te verkopen als een min of meer spontaan "volksprotest" tegen de politieke impasse [zie bijv. hier ].
Okay, ik doe dat op een goedgeluimde manier. Logisch, want zoals de Oude Haagse Wijsgeren reeds spraken: "HUMOR ist wenn man trotzdem lacht". Ach, misschien zeiden ze het iets anders, maar het is nu eenmaal via een Duitse omweg overgeleverd. De goede luim dus als overlevingsmechanisme van de Beschaafde Mens, ofzoiets ...

Humor en België, gaat dat dan samen ? Met die vraag hebben veel Grote Geesten zich beziggehouden. Aan het begin van de jaren zeventig was daar een lichtelijk gedramatiseerde documentaire onder de titel "Barend in België". Het is al weer lang geleden, en als ik de DVD-heruitgave mag geloven heeft mijn geheugen me in de tussentijd goed in de steek gelaten. Zo meende ik me bijv. te herinneren dat in een cruciale scêne Boudewijn aan zijn bureau zat te doen wat een koning zoal aan gewichtigs aan zijn bureau zit te doen, terwijl tegelijkertijd in hetzelfde vertrek koningin Fabiola -die schijnbaar hoofdpijn had (?)- op de sofa lag te draaien. Op de DVD was Fabiola ineens veranderd (?) in een geuniformeerde militair die op een bed lag ... Dat Barend Servet even later dwars door de muur kwam zetten klopt dan weer wel. De verleiding is erg groot om het muzikale hoogtepunt van deze documentaire -het ontroerende lied "Ik ben Gerrit", gezongen door Gerrit Dekzijl/Cornelis Bak- als link hier in te voegen, maar na rijp beraad heb ik toch besloten om een bijdrage van Barend Servet zelf te plaatsen, omdat door de diepzinnig-filosofische toon van dit lied "Waar moet dat heen ?" dit Bananenblog dan toch nog een ernstig besluit krijgt. Hopelijk heeft iemand er iets aan.
De Copernicaanse Revolutie van Bartekijn De Wever is dan gelukkig uitgebleven, maar dit zou misschien de aanzet kunnen zijn tot een heuse Culturele Revolutie ...
Waar moet dat heen ?

Nog wat die bananenschil betreft: ik neem natuurlijk wel een enorm persoonlijk risico door weer eens drie links te publiceren, terwijl we allemaal weten dat dergelijke hyperlinks soms van het ene moment op het andere geen verbinding meer geven met iets dat nog op het web staat ... Ik hoop maar dat dit eens gewaardeerd wordt ...

Encore: HUP ADONEZEN ... !!

Gaan de boertjes weer -net als vorige keer- voetballes krijgen of wordt het vanavond een wat bleker gebeuren ?
Wat het ook wordt: een doelsaldo van meer dan drie in ons voordeel lijkt me psychologisch niet verantwoord. We weten allemaal hoe labiel die Brabanders zijn. En: we hebben voorlopig nog een bondgenoot nodig aan de top van het klassement. Uiteindelijk moeten onze demonstraties tegen de nummers twee, drie en vier nog komen ... :-)
Vanavond laat weten we meer ...

En, ja, dit is echt mijn favoriete Logo-afbeelding ...

---

Nabespreking:

GERECHTIGHEID !!

---

Hoe zou het eigenlijk met Johnny gaan ... ?

Ook al leent het weer zich er al een aantal dagen uitstekend voor, het was er toch nog niet van gekomen. Het was pas als culminatie van allerhande overpeinzingen over de Vlaamse en Nederlandse hoofdstad Brussel [een tijdje geleden nog beoogd woonplaats van Johnny] die nu dus elk moment voorgoed verkwanseld kan gaan worden door het politieke geklootfiool in La Belgique dat ik de stap maakte en inschakelde bij de Site Officiel ...
(zie ook: terug naar de cultuur )
En ik kan iedereen aanraden om hetzelfde te doen: de Johnny-jukebox ontvangt je in de eerste plaats met het geluid van de nieuwe single, het subliem en doorleefde "Jamais Seul", om daarna onverstoorbaar verder te gaan met allerlei sfeervolle opnames uit het repertoire van onze Frans/Belgische vriend. Natuurlijk is er meer. Onder andere het scherp en actueel bijgewerkte nieuwsarchief. Voor sommigen is dit misschien het moment niet, maar zeker komt in de loop van dit weekeinde het moment alsnog waarop je je lekker kunt onderdompelen in de muziek en je aldus mentaal laten verwennen en verjongen.

(H)awel, Didierke ...

Zijne Koninklijke Majesteit Albert was weer aan de beurt om een geniale oplossing tevoorschijn te toveren. En wij met z'n allen maar speculeren: "Wie zou het gaan worden ?". Louis Michel leek een goed-onderbouwde gok. Hadden we dat maar niet hardop voorspeld, want de vader van Prince Philippe goochelde dus Didier Reynders uit zijn hoge hoed ... :-)
Onze gezellige dikkerd Bart De Wever (van dat ene duidelijk-rechtse en dus niet-nationalistische partijtje) had in eerste instantie moeite zijn enthousiasme [eindelijk zicht op een serieuze verrechtsing van het project. Het communautaire moet dan maar weer wachten] te verbergen, maar heeft zich snel hersteld en heet nu slechts welwillend-positief te staan tegenover dit laatste zwaktebod vanuit Laeken ...
Reynders heeft van de koning veertien dagen de tijd gekregen om toch weer een soort van informateurs-klusje op te pakken en af te ronden.
Met die twee weken loopt de afspraak voor ons "Volksfeest" dus geen gevaar ... We lijken toch 't wereldrecord "regeringsvormen" te gaan krijgen ... De voorlopig eerste stap van Didier als informateur is contact opnemen met de man die chronologisch zijn voorganger was: "Jean Delanotte".
Hmm ... moet ik nog benadrukken dat je je niet moet verkijken op het gegeven dat Reynders iets makkelijker Neerlandais spreekt dan bijvoorbeeld de dames Milquet, Onkelinx of mijn vriend
Elio Di Rupo ??
Of zal ik nog eens vertellen over die keer dat ik deed wat wel meer politieke waarnemers in die dagen deden: namenlijk geen regeringsverklaringen meer lezen, doch gewoon bij de waarzegster op bezoek gaan. Die haalde -tegen een alleszins schappelijk tarief- een aantal beelden uit haar glazen bol waarvan enkelen inmiddels hun waarheidsgehalte overtuigend hebben bewezen. Ik verwacht dat het bij de aanstaande verkiezingen zal zijn dat -zoals ze voorspelde- er affiches verschijnen van Di Rupo met als text "Le Roi, c'est moi" en iets kleiner affiches "met het brave scoutsgezichtje van Didier Reynders", waarvan de ondertiteling leest "Moi aussi" ... Of zou uitgerekend deze keer niets van die voorspellingen uitkomen ??
Dat ik het misschien allemaal maar beter gewoon laat voor wat het is en me (ook) deze keer weer beperk tot het terugverwijzen naar de opmerking van de betreurde Geeraard Slegers uit 2001
(zie mijn vorig blogberichtje).

- - - - - - - - - -
Nuttige, nagekomen, link: Hey Didier .

Steunt uw lokale Leiders ... !!

In het koninkrijk Albertië, ook gekend als la Belgique, worden de problemen opgelost met de Franse slag ...
Ik ga nu zelf even mijn persoonlijke problemen oplossen door n'n pint te vatten ...

Ik zou hier nog een hoop overpeinzingen aan toe kunnen voegen. Bijvoorbeeld door op te merken dat het onduidelijk is in hoeverre de organisatie achter dit initiatief wel echt zonder politieke bijbedoelingen bezig is ofwel in hoeverre dit echt wel een spontaan volksfeest zal worden.
Of bijvoorbeeld door nog even in te pikken op de vergelijking die tegenwoordig wordt gemaakt met de nadagen van Tito-Slavië (vreemd genoeg nog steeds consequent Joego-Slavië genoemd). Dit dan allemaal naar aanleiding van een terloopse opmerking van hoofdredacteur Bart Sturtewagen ("Zou het twintig jaar geleden in Joegoslavië ook zo zijn gegaan ?") van De Standaard. De argumenten in deze discussie wijzen overigens allemaal in één richting: JA !
Maar ik beperk me liever tot een citaat van Geeraard Slegers uit 2001 (in: "1 Mei: het feest van de plunderaars") ==>
"Eens zei Willy Brandt, de verdoken communist, dat het niet meer mocht gebeuren dat een staatsbestel weggeschimpt werd, zoals in de dertiger jaren met de Weimarrepubliek gebeurd was. Toen ik daar op één van mijn spreekbeurten, die ik in die tijd over gans Vlaanderen hield, over ondervraagd werd, kon ik maar één antwoord geven: EEN STAAT DIE WEGGESCHIMPT KAN WORDEN, IS OOK NIET MEER WAARD DAN WEGGESCHIMPT TE WORDEN". Helaas, persoonlijkheden met het formaat als Slegers heeft Vlaanderen (bijna) niet meer. Wél personen (Bart, jongen, deze is voor jou !) met een grote broekmaat en personen (wie de schoen past ...) met een overmaat aan EGO (dat is dus het Latijnse woord voor "IK").