Zoals bekend is het de morele plicht van iedere welopgevoede Katholiek om tenminste één keer per jaar KRACHTIG te onstpannen zodat daarna weer met frisse energie en goede zin er tegenaan kan worden gegaan. Om te voorkomen dat de nijvere mens die éne keer maar voor zich uit blijft schuiven is het Carnaval in het leven geroepen. Zo kan de gemeenschap laten zien: "Kijk, wij nemen onze gezamenlijke verantwoordelijkheid om deze zinvolle en onontbeerlijke traditie in ere te houden."Nu heeft niet iedereen het op Carnaval begrepen. Boven de moerdijk, met name toch in de Randstad, heeft Carnaval de onterechte reputatie van samen te gaan met in gealcoholiseerde toestand vreemdgaan, van medemensen die midden op straat staan te braken of te ontwateren en van mensen die alleen nog maar vierklauwens hun huisdeur kunnen bereiken. Van het weldadig Carnavals-effect dat ontstaat doordat je je laat opzuigen in het viering-specifieke ritme en aldus tot een staat van bezinning kunt komen hebben dergelijke buitenstaanders geen benul. Voor hen die om wat voor reden ook niet in staat zijn zich volledig onder te dompelen in het Carnaval is er tzt de Paasbiecht om zich mentaal te reinigen. Maar dat is en blijft toch behelpen.
Uw redacteur heeft de afgelopen vijf, zes jaar door allerhande bijkomstigheden al een paar Carnavals grotendeels aan zich voorbij moeten laten gaan. Met als gevolg dat hij zich in toenemende mate voelt ont-mensen en ont-menselijken enzo. Ook andere ontwenningsverschijnselen... Vorig jaar moest hij het rustig-aan doen ivm zijn deplorabele gezondheid en het ziet er naar uit dat het ook dit jaar weer die kant uit gaat. Een droeve zaak ...
Vroeger zongen we zo'n liedje met als volledige tekst "Napoleon avec Marie-Louise" [en dat dan schier eindeloos herhaald]. Op die tekst bestaan diverse Carnavals-varianten. Schrijver dezes is zeer gehecht aan de ontroerende versie "De Lul van Ien Dales (dat is Carnaval)". Op zo'n zelfde wijze had André van Duijn in de jaren tachtig een versie met "De Steek van de Keizer (dat is Carnaval)".
Voor het bruggetje van Carnavalsliederen en de steek van de Keizer naar het hoofdgerief van Prins Carnaval en wat er verder zoal bij Carnaval kan komen kijken heeft uw redacteur een foto-mapje samengesteld. [Zie boven]. Van een tamelijk anonieme Carnavalsviering, want hij wilt geen mensen kwetsen.
De vraag die natuurlijk iedereen op de lippen brandt: "Vieren bosmuizen ook Carnaval ? Indien "Ja": vinden ze dat dan ook zo gezellig ??" Antwoord: In de tuin die de lezer inmiddels bekend is zijn daar vooralsnog geen tekenen van ontwaard.
Wél kon begin deze week vastgesteld worden dat één volwassen bosmuis door een ander uit het winternest verjaagd werd. Dat ging niet echt zachtzinnig. Hopen we maar dat de verjaagde muis niet inmiddels al onder de koude bezweken is.
Donderdag bij het eerste ochtendlicht kon worden waargenomen dat een merel en een muis op hetzelfde ogenblik en dezelfde plaats hun ontbijt (paar biskwietjes en wat voedzame korreltjes)probeerden te nuttigen. Na een korte confrontatie besloot de volwassen bosmuis om zich levend terug te trekken. Wel zielig, maar toch vooral eigen schuld: de hele nacht had het voedsel daar gelegen. Bij daglicht is het de beurt aan de vogeltjes ...
Mastín gesproken is er ook wel een en ander te melden over deze periode, maar dat houden we voor een volgende keer
---
Nabericht dd 13 Februari: het Carnaval was voor redacteur Frans kort en koud dit jaar, maar met erg veel sfeer. Bijna te laat voor de parade, maar uiteindelijk toch kunnen genieten van de 74 praal-wagens en "acts" die door de straten van het kleine plaatsje Borne (dat is niet waar de foto's vandaan zijn) reden. Deze keer met een vreemde en onpraktische route en veel te kort achter elkaar oprijdend, maar de gezelligheid was er waarlijk niet minder om. Thuis nog wel wat onder een deken moeten na-rillen, maar hij leeft nog :) :)
ALAAF !!
