Haal je het Maart-je, ...

Het is al weer meer dan een week geleden dat ik liet doorschemeren dat er ontwikkelingen waren geweest in de mastín-wereld.

Dat klopt dus.
In het kader van de "familie-berichten" kan ik op de eerste plaats nog even in de herinnering roepen dat er bij Tornado Erben een leuk nestje ligt. Bij een andere gerenommeerde Tsjechische kennel, Z Kraje Sokolu, is de combinatie Feimi Z Kraje Sokolu x Amigo Zeus Bis Mastibe gemaakt. Als het een beetje meezit komen daar dus binnenkort kleine, knappe cachorros uit. Maar nou meende ik me toch te herinneren dat er bij een van die andere vermaarde oost-Europese kennels ook iets gebeurd was in het kader van de mastijnse bevolkingsaanwas, maar ik kan me er verder niets meer van herinneren en ik kan het bericht nergens meer terug vinden. Pffft ... Aan dat soort dingen kan je toch merken dat de oude dag ongenadig hard toeslaat ...
Wat kleine mastin-welpjes betreft zijn er ook nog berichten dat er enkele cachorros vanuit het buitenland zijn ingevoerd. De be- vestiging van die berichten en de beslissing om dat wél of niet den volke kond te doen ligt uiteraard bij de nieuwe eigenaars zelf.

Maar bij de familieberichten staan ook altijd een paar droeve mededelingen...
Bij de fokster is Archie Mastibe, een van de verdienstelijke fokteven, 29 Januari overleden op de keurige leeftijd van elf jaren. Een keurige leeftijd, al zullen we altijd wel het gevoel blijven houden dat onze honden veel te vroeg sterven.
Bij de Tornado Erben-kennel is één van de reuen die zijn stempel op de populatie heeft gedrukt, Druso de Aljabara, op 6 Februari overleden. Het moet de fokster erg veel pijn gedaan hebben, want ze heeft het bericht een tijd onder zich gehouden. Sommigen vonden dat hij een Superieur ME-lichaam had, maar waar iedereen die hem ontmoet heeft het over eens was, is dat hij een erg VRIENDELIJKE mastín was. Hij is, om het oneerbiedig uit te drukken, wel in het zadel gestorven, want niet lang voor zijn verscheiden heeft hij nog een dekking gedaan. Ook voor hem geen nieuw Tsjechisch voorjaar meer ...
Geconfronteerd met de dood wordt een mens nogal eens filosofisch. Met gedachten over leven en dood enzo, en de zin van dat alles. En het noodlot, natuurlijk. Een oud spreekwoord luidt: "Haal je het Maartje, dan heb je nog een jaartje". Dat geldt zeker voor ouden-van-dagen. De winter hakt er ook bij ons mensen blijkbaar toch sterker in dan we bereid zijn om toe te geven ... Eveneens komen de meeste doodgeboren kindertjes eind januari/ begin februari ter wereld ... Filosofeer daar maar eens je eigen conclusies uit, geachte lezer.

Dan is er nog een berichtje waarvan ik niet weet of het droevig of opwekkend is. Het gaat om Primus Mastibe. Dat is dus dat allerverrukkelijkste mastín-welpje waarover ik het eerder al gehad heb ( zie: Primus ). Ik had eigenlijk een beetje mijn oog op hem laten vallen, maar het heeft niet mogen zijn. Nu zit hij dus in Rusland. Maar voordat hij daar naartoe ging heeft hij (6 en 7 Februari) nog even acte de présence gegeven op een show in Brno (Tsjechië) [zie hiervoor bijv. de site van de fokster, maar kijk ook eens in dit mapje ]. De foto's liegen er echt niet om: hij heeft niet alleen al een goed lichaam, maar vooral straalt de leuk-heid er aan 10.000 verschillende kanten vanaf !! Nu kan ik best wel de zon in het water zien schijnen, maar toch ... Maar toch ...

Napoleon avec Marie-Louise (Carnaval)

Zoals bekend is het de morele plicht van iedere welopgevoede Katholiek om tenminste één keer per jaar KRACHTIG te onstpannen zodat daarna weer met frisse energie en goede zin er tegenaan kan worden gegaan. Om te voorkomen dat de nijvere mens die éne keer maar voor zich uit blijft schuiven is het Carnaval in het leven geroepen. Zo kan de gemeenschap laten zien: "Kijk, wij nemen onze gezamenlijke verantwoordelijkheid om deze zinvolle en onontbeerlijke traditie in ere te houden."
Nu heeft niet iedereen het op Carnaval begrepen. Boven de moerdijk, met name toch in de Randstad, heeft Carnaval de onterechte reputatie van samen te gaan met in gealcoholiseerde toestand vreemdgaan, van medemensen die midden op straat staan te braken of te ontwateren en van mensen die alleen nog maar vierklauwens hun huisdeur kunnen bereiken. Van het weldadig Carnavals-effect dat ontstaat doordat je je laat opzuigen in het viering-specifieke ritme en aldus tot een staat van bezinning kunt komen hebben dergelijke buitenstaanders geen benul. Voor hen die om wat voor reden ook niet in staat zijn zich volledig onder te dompelen in het Carnaval is er tzt de Paasbiecht om zich mentaal te reinigen. Maar dat is en blijft toch behelpen.
Uw redacteur heeft de afgelopen vijf, zes jaar door allerhande bijkomstigheden al een paar Carnavals grotendeels aan zich voorbij moeten laten gaan. Met als gevolg dat hij zich in toenemende mate voelt ont-mensen en ont-menselijken enzo. Ook andere ontwenningsverschijnselen... Vorig jaar moest hij het rustig-aan doen ivm zijn deplorabele gezondheid en het ziet er naar uit dat het ook dit jaar weer die kant uit gaat. Een droeve zaak ...
Vroeger zongen we zo'n liedje met als volledige tekst "Napoleon avec Marie-Louise" [en dat dan schier eindeloos herhaald]. Op die tekst bestaan diverse Carnavals-varianten. Schrijver dezes is zeer gehecht aan de ontroerende versie "De Lul van Ien Dales (dat is Carnaval)". Op zo'n zelfde wijze had André van Duijn in de jaren tachtig een versie met "De Steek van de Keizer (dat is Carnaval)".
Voor het bruggetje van Carnavalsliederen en de steek van de Keizer naar het hoofdgerief van Prins Carnaval en wat er verder zoal bij Carnaval kan komen kijken heeft uw redacteur een foto-mapje samengesteld. [Zie boven]. Van een tamelijk anonieme Carnavalsviering, want hij wilt geen mensen kwetsen.

De vraag die natuurlijk iedereen op de lippen brandt: "Vieren bosmuizen ook Carnaval ? Indien "Ja": vinden ze dat dan ook zo gezellig ??" Antwoord: In de tuin die de lezer inmiddels bekend is zijn daar vooralsnog geen tekenen van ontwaard.
Wél kon begin deze week vastgesteld worden dat één volwassen bosmuis door een ander uit het winternest verjaagd werd. Dat ging niet echt zachtzinnig. Hopen we maar dat de verjaagde muis niet inmiddels al onder de koude bezweken is.
Donderdag bij het eerste ochtendlicht kon worden waargenomen dat een merel en een muis op hetzelfde ogenblik en dezelfde plaats hun ontbijt (paar biskwietjes en wat voedzame korreltjes)probeerden te nuttigen. Na een korte confrontatie besloot de volwassen bosmuis om zich levend terug te trekken. Wel zielig, maar toch vooral eigen schuld: de hele nacht had het voedsel daar gelegen. Bij daglicht is het de beurt aan de vogeltjes ...

Mastín gesproken is er ook wel een en ander te melden over deze periode, maar dat houden we voor een volgende keer
---
Nabericht dd 13 Februari: het Carnaval was voor redacteur Frans kort en koud dit jaar, maar met erg veel sfeer. Bijna te laat voor de parade, maar uiteindelijk toch kunnen genieten van de 74 praal-wagens en "acts" die door de straten van het kleine plaatsje Borne (dat is niet waar de foto's vandaan zijn) reden. Deze keer met een vreemde en onpraktische route en veel te kort achter elkaar oprijdend, maar de gezelligheid was er waarlijk niet minder om. Thuis nog wel wat onder een deken moeten na-rillen, maar hij leeft nog :) :)
ALAAF !!

Inteelt

Inteelt, dus.
Een aantal jaren geleden zei ik eens tegen een rechter in Arnhem: "Wat ben jij in hemelsnaam voor een vreselijk walglijk product !?! Jij bent niet alleen een evidente homo die er ook nog eens extra belachelijk uitziet met zo'n zielige snorrewiets midden in zijn ongure gulpengluurders-smoelwerk, maar blijkens jouw gedragingen ben je ook een overduidelijke psychopaath die ab- soluut zijn plaats niet kent. Dat komt zeker doordat je ouders broertje en zusje zijn ?!?". Het vieze figuur reageerde daarop met de tegenvraag: "Wat is er mis met het feit dat mijn ouders broertje en zusje zijn ?? Mijn opa en oma waren ook broertje en zusje, en dat is toch ook altijd goed gegaan !?"
Ik zou hier een bruggetje kunnen maken met een verslag uit een pro-inteelt kruistocht van héél lang geleden (was het begin vorige eeuw, of alweer eind van de eervorige eeuw ?). Een fokker van Belgische herdershonden zou wel even bewijzen dat inteelt helemaal niet schadelijk is. Daartoe fokte hij inteelt-op-inteelt; broers met zus, vader met dochter, kleinzoon met dochter. En het resultaat ?? Wel, volgens de fokker in kwestie waren de hondjes die daar uiteindelijk het gevolg van waren prachtige en gezonde honden. Dat enige objectieve beoordeling van dit resultaat ontbrak mocht de pret blijkbaar niet drukken. De betweter vond zelf dat het bewijs geleverd was ...
Maar ik zou ook een bruggetje kunnen maken naar de "klassieke" film Deliverance (je weet wel, met Burt Reynolds). Het reisgezelschap komt daarin een aantal Hillbillies/ Yokels tegen waaraan al vele generaties inteelt vooraf waren gegaan. Maar: volgens de intelers zelf bijkbaar geen bezwaar. Het jochie op de foto (uit de film) bijvoorbeeld kon toch tenminste aardig banjo spelen, nietwaar ??
Echter: ik moet hier twee andere bruggetjes maken. In de eerste plaats wil ik herhalen wat ik eerder al in dit web-logboek schreef, namelijk dat ik een voorstander ben van VERANTWOORD inzetten van het inteelt-wapen (bij het fokken van honden). En dat is dus absoluut niet vaker dan slechts af en toe.
Op de tweede plaats is daar het feit dat in de voor-discussie bij de Nederlandse uitzending van de Pedigree Dogs-docu twee heren unisono verklaarden dat nauwe inteelt onder de regels van de RvB verboden is. MAAR: wat blijkt nu ?? (En je kunt het onder anderen terugvinden op het voortreffelijke kynologisch Blog "kynologie op de korrel" => korrel . Zoek naar agenda-punt 11). Zo'n onzalig verbod staat wel op stapel, maar het moet eerst nog worden aangenomen door de ALV van de Raad. Hopelijk komt iemand vanuit die doorgaans erg gedwee ALV met een alternatieve formulering, want door EN ouder/kind-combinaties EN broer/zuster-combinaties EN grootouder/kleinkind-combinaties te verbieden luid je de doodsklok over véél Nederlandse kleine en middelgrote populaties van buitenlandse rassen (en dat zijn dus nagenoeg alle rassen). Zelfs het weglaten van elk inteelt-verbod zou nog een beter alternatief zijn dan dit ondoordachte voorstel van het bestuur van de Raad. Hmm ... ondoordacht ?? Of is er misschien een bijbedoeling bij dit voorstel van de Raad ? Zou men via de omweg van een verbod willen aansturen op halfbroer/halfzus-combinaties ?? Ik ben daar sowieso een voorstander van (onder voorwaarden dus), maar ik houd ook rekening met iets anders. Misschien wil men via een omweg dat vermaledijde systeem van "iedereen rent naar die ene Kampioensreu" propageren [o.a. juist gewraakt in die PDE-docu]. En wie moet daar van profiteren ?? (in de klassieke frasering: "CUI BONO ?!"). Misschien "top-kynologen" met veel internationale relaties, want in de voorgestelde toestand van "Liever stukregelementeren dan platfokken" zal elk vers bloed toch uit het verre buitenland moeten komen. Zelfs al brengen de betreffende kampioensreuen nauwelijks kwaliteit mee, maar eerder het resultaat van "keuren op stamboom" [Maar misschien ook is het allemaal bedoeld als vorm van "window-dressing" -> door heel hard te (kunnen) schreeuwen dat inteelt niet aan de orde is, zou je dan misschien het opengooien van sommige stamboeken nog eventjes uit kunnen stellen. Dat zulks dan ten koste gaat van alle andere rassen is blijkbaar van geen belang(?)]. Tiens, die topkynologen zijn soms zóóó voorspelbaar maar anderenmaals niet-te-volgen ... Het zal voor mij voorlopig nog wel een open vraag blijven. Anders geformuleerd: dat jongetje van de film-foto kon tenminste nog banjo spelen, maar wat speelt de RvB nu eigenlijk ??

Hoop & Betere Tijden

Een eeuwenoud Haags spreekwoord luidt: "De hoop is als een vogel die al begint te fluiten als het nog nacht is".
Daar moest ik ook aan denken toen ik donderdag een gesprek opving tussen een merel en een lijster (uitzonderlijk eens gebroederlijk/gezusterlijk naast elkaar gezeten op de schutting tussen mijn tuin en die van de buren). De een sprak: "het is toch wat met dat weer van tegenwoordig ... Dat komt allemaal door de mensen; die verpesten het hele klimaat met al die atmosferische opwarming en die uitlaatgassen enzo ...". De ander reageerde daarop door te stellen: "Volgens mij is het al fout gegaan toen met die eerste atoombom; sindsdien is het weer niet meer wat het geweest is ...". De eerste vervolgde: "En wat dacht je eigenlijk van al dat strooizout dat elke winter met vele duizenden tonnen tegelijk in onze biotoop gedumpt wordt. Je vraagt je trouwens af waarom ze met al die dure, uitlaatgassen rondspuitende SUVs en 4 x 4 auto's niet gewoon over een beetje gladde weg kunnen rijden". En zo ging dat nog even door. Een uitgelezen moment dus om ook eens over de andere diersoorten na te denken. Ik ga hier het "V-woord" niet meer noemen, je-weet-wel dat woord dat rijmt op "appelboorjaar", maar het is dus duidelijk dat voor de vogels de hele situatie omslaat als de dagen al bezig zijn te lengen, maar de winter niet meer begint te strengen. En in die situatie zaten we dus al een paar weken. Jammer dat hun lente-gevoel een beetje gefrustreerd werd door het kwakkelende weer met afwisselend wél en geen vorst en afwisselend wél en geen sneeuw ...
Maar ze bleven er HOOPVOL in geloven: "het is Lente !!"

De afgelopen koude periode maakte ik me ernstig zorgen over de toestand van mijn bosmuisjes. Deze uiterst geinige beestjes hebben zich aan de zuidkant van mijn terras gevestigd, maar het risico dat je als bosmuis (Apodemus Sylvaticus, niet te verwarren met de veldmuis.) een winter niet overleeft is natuurlijk enorm. Wat het resultaat is van dagelijks bijvoeren valt niet altijd goed in te schatten. Sporen van muizepootjes in de sneeuw kunnen van één of meerdere beestjes zijn. Voedsel kan door de vogels opgepeuzeld zijn. Afgelopen week in de avondschemering zag ik voor het eerst sinds lang weer een bosmuisje op die typische manier over het terras huppelen. En vanmiddag om een uur of drie zat er een bij het volle licht zijn leukheid te demonstreren. Dat is dus goed nieuws. Ook voor hen is het dus lente geworden.

Over lente in Mastinland heb ik al een paar dingen verteld. Over het nieuwe Tsjechische mastín-nestje bij Tornado Erben bijvoorbeeld. Maar ook Lois Jordan heeft een nestje, en ze is er weer bere-enthousiast over. Zij niet alleen, trouwens. Maar dat is dus wel in de US ... Dichter bij huis, in Frankrijk, zit eveneens een nestje, maar daar is nauwelijks zinnige informatie over te krijgen. Eind Februari wordt een ander nestje in Frankrijk verwacht.
Dat brengt ons als vanzelf bij het onderwerp "Lente in Gado-land", want in Frankrijk is een nestje van de Cão de Gado Transmontano op komst. Of en wanneer dit bijzondere, sterk aan de mastines verwante, ras ook in Nederland zal gaan aanslaan is nu nog een vraag. Met de huidige algemene bestedingscrisis zullen er niet veel potiëntele eigenaars/fokkers/raspioniers zitten te springen om hier ten lande een eerste nestje voor te bereiden. Reden te meer om met interesse naar dit Franse nest te kijken.

Is er bij onze eigen, menselijke, diersoort al iets te merken van de Lente ?? Jazeker wel !! En wel op een manier en op een plaats waar je het wellicht het laatst zou verwachten. In het ijzige Rusland namelijk. Schijnbaar begint aldaar de psychologische lente ook al kort na de winterzonnewende. Op de verenigings-site mastin en de verenigingblog español werd al verhaald van het verschijnen van een Russisch mastín-gezelschap rondom Natasha Prudnik in Hoogstraten. Een weekje geleden is het gezelschap even in Denemarken geweest (dat zal dan wel de Frederica-"udstilling" geweest zijn). Anabel werd daar beste teef en BOB met CAC-CACIB. Er was iets met Neron de Filandon gebeurd waardoor die zonder qualificatie bleef. Enkele zaken fascineren mij hierbij: "wat bezielt mensen om met een stel volwassenen en een stel grote honden in een busje te kruipen en door winters weer het hele eind van Moskou naar een uithoek van West-Europa te rijden en daarna vlotjes weer terug ?" en: "Hoe komt het dat die mensen na afloop toch weer op zo'n aanstekelijke manier laaiend enthousiast zijn ?". We zullen het antwoord op deze vragen ooit wel eens te weten komen. Voorlopig stellen we in ieder geval vast dat voor een aantal mastineros het show-seizoen 2010 al bezig is.
--
Bosmuizelijk na-bericht dd zondag de 7de: vanochtend vroeg kon ik de gelijktijdige aanwezigheid van drie bosmuisjes op het terras vaststellen. Het is dus geen eenzame enkeling die de winter overleefd heeft.
--
Bij de foto: Trotse moeder Linda Tornado Erben bekijkt haar 12-dagen oude welpjes. De oplettende lezer weet wel dat die kleintjes op deze leeftijd groeien als kool. Ze beginnen dan voorzichtig ook steeds meer op volwassen mastines-in-het-klein te lijken.