Onderwerp: waarom politie-pipo's kunnen lezen noch schrijven.
Dit ernstige blogje gaat over het beladen taboe-onderwerp rondom politie-pipo's en prostitutie.
En ik was niet van plan om met onzinnige flauwekul aan te komen zetten in de geest van "Waarom gaat een politie-pipo met de dienstauto naar de hoeren ?" (omdat je toch iets moet doen tijdens diensttijd) of "Waaraan kan je zien dat een politie-pipo net promotie heeft gekregen ?" (dan zit er nog opgedroogd sperma in zijn snorrewiets) of "Waarom heeft een politie-pipo AIDS aan zijn slappe snikkel zitten ?" (aan welke snikkel zou hij het anders moeten hebben hangen ?), neen, ik wil de zaak deze keer met Wetenschappelijke ernst benaderen.
En dat is dan al meteen een punt waarbij allerlei mensen over me heen beginnen te vallen: "Wetenschappelijkheid en politie - dat gaat niet samen ! De intellectuele ontwikkeling van de modale politiepipo zit ergens op het niveau van de zes-jarige VMBO (dat is dus eigenlijk de drie-jarige VMBO inclusief twee keer doubleren en tenminste één keer zakken voor alle examenvakken), terwijl de psychische ontwikkeling ergens tussen het pre-embryonale en het pre-puberale niveau is blijven steken" en dergelijke. Maar dan zal ik toch weer met kracht moeten betogen dat het hier niet gaat om een zelf-analyse van de politie, doch om een objectieve beschouwing van buiten af.
Een niet nader te benoemen politiekorps had voor veel geld de allermodernste leugen-detector gekocht. Een Officier van Justitie in dezelfde regio leek dat wel een leuk dingetje voor in de darkroom-groepssex-sessies en nam het ding mee naar huis. (en nu aub geen gemiereneuk in de zin van "Politie en Justitie zijn twee verschillende staatsorganen. Bovendien mag staats- eigendom niet voor privé-idioterie gebruikt worden !"; zo is het echt gebeurd en verder geen gezeik !!
Thuisgekomen probeerde het officierke meteen het vernuftige apparaat uit. Hij zette het op de salontafel en drukte op het "aan"-knopje. Een groen lichtje begon te branden en de machine maakte een tevreden geluidje als van een spinnende kat. "Vertel eens," zei de officier tegen zijn oudste zoon, "wat heb je vanmiddag allemaal uitgespookt ?". "Eigenlijk niet zoveel," antwoordde deze "Ik heb met Robert-Pierre huiswerk gemaakt. Daar zijn we een paar uur mee bezig geweest.". Meteen begon er een rood lampje te branden en een schril belletje begon irritant te rinkelen. "Kom op," zei de officier "wat hebben jullie ECHT gedaan ?!". "Okay," zei zijn zoon "we hebben een DVD-tje gekeken". Groen licht en poezengespin ... "Wat voor een DVD ?". "Toy-story". Meteen weer dat schrille belletje met het rode lichtje en naast dat rode lichtje nog een wit knipperlampje. "Okay- okay ... het was harde porno: 'blond en verdorven' ..." Een groen lampje en zacht kattegespin ... "Wááát!" vloog de officier op ... "toen ik jouw leeftijd had wist ik niet eens wat harde porno was !!". Wederom begonnen het rode lampje, het witte knipperlichtje en het belletje te werken, terwijl ook een zwaailicht en een sirene in actie kwamen ... De moeder had dat allemaal waargenomen en schoot nu onbedaarlijk in de lach ... "Hihi ... kan je wel zien dat het echt je eigen zoon is !! hihi ...". En toen sloeg het apparaat VOLKOMEN op tilt ...
borderline-totaalanalfabeet
"deze muts past ons allemaal"
(still under construction)
