Poef ... Dat was een zware nacht. Veel zweten en ook vocht in de borstkas. Vijf minuten nadat ik besloten had eruit te komen -okay, laten het er tien zijn- stonden er een paar apepakkies op mijn huisdeur te bonken. Zouden die lieden ooit nog eens door krijgen hoe ongeëvenaard belachelijk ze zijn ? Domme vraag natuurlijk, want we weten allemaal dat dit nooit verder dan een mooie droom zal komen ...
Nog een tijdje laten bonken, want mijn lichaam moest eerst nog een beetje op een stabiele manier wakker worden.
Niet lang nadat ik had opengedaan nog een confrontatie met een compulsief-agressieve psychopaath waarvan later werd beweerd dat 'ie Colmer heet. Die kwam eerst nog doodleuk aanzetten gekleed in zo'n dwangbuis zonder mouwen. Zoals ik al zei: "een mooie droom; ze zullen het zelf nooit doorhebben". Verdere relevante kenmerken van deze geesteszieke: lelijke rotkop (en -zonder overdrijving- als ik zo'n kop zou hebben, zou ik zelfmoord plegen), hondsbrutaal, uit de bek stinkend, semi-analfabeet, sexueel hyper-gefrustreerd, ernstig oninteressant. Eigenlijk heel standaard allemaal :-D
Verdere details volgen op een later datum. Nog even geduld beste lezers, lieve lezeressen.
