Het verloop na-zomer, voor-herfst, herfst, na-herfst is dit jaar een beetje vreemd gelopen. En dan heb ik het nog niet eens over de tussenherfst. Maar we zitten in ieder geval toch al weer tegen de winter aan. De eerste meldingen van sneeuw dit jaar kwamen uit Finland (vrijdag 15 Oktober), terwijl eergister de eerste melding uit Canada binnen kwam. NU vinden de honden het daar nog wel een leuke afwisseling, maar er gaat een moment komen dat die sneeuw hen echt de strot uitkomt ... Nachtvorst hebben we hier inmiddels zelf ook al een paar keer gehad.
Hoe bereid ik de plaatstelijke fauna voor op de komende winter ? Des zomers wordt hier maar af en toe door me gestrooid. Telkens kleine beetjes met kleine zaadjes en speciaal voor de vogeltjes.
Maar we hebben natuurlijk ook de bosmuisjes nog ... Om die enkelen die de zomer hier in de buurt zijn gebleven alvast aan te sterken voor wat komen gaat was ik onlangs al om de andere dag begonnen te strooien. Grotere korrels. Maar blijkbaar hebben ze het zonder mij ook wel kunnen rooien, want er blijken weer kleine muisjes bij te zijn gekomen. Inmiddels al flinke pubers. Vorige week lieten die zich al meerdere keren vroeg op de dag bij het zonlicht zien. Zondag lieten ook enkele volwassen bosmuisjes zich op klaarlichte dag zien. Twee waren schijnbaar bezig een winternest te bouwen. Daartoe werd o.a. een grotere éénjarige plant op het zuidterras beklommen tot aan de groene blaadjes (en die moesten steeds verder op de "takken" worden gezocht ...), welke dan werden losgeknibbeld en aan een rap tempo meegenomen naar telkens hetzelfde uithoekje in de tuin. Erg leuk om te zien. In een andere, beschutte, uithoek van mijn wildtuin staat (nog steeds ?) een distel paars in de bloei. Op die plek ontdekte ik tien dagen geleden nog zo'n geel-zwart gestreepte wesp. Voor hem [of haar] was de winter dus nog niet aange-
broken. Met grote vanzelfsprekenheid werd er nog energiek op los gevlogen.
Daarom weet ik ook dat het volgende verhaal waar moet zijn =>
Mark R. had vorige week dus last van zijn rechteroog. Het was helemaal rood en opgezwollen en hij kon er niets meer mee zien. Hij ging dus naar de bedrijfsarts van het Binnenhof ...
"... Ahh .. ik zie het al ...," sprak deze. "U bent door een insect gestoken. Waarschijnlijk een wesp of een strontvlieg ...".
En verder: "Gaat u maar even zitten ... zo, ja ... Nu zal ik even deze spierontspannende morfine-injectie in uw oog geven ..." (en hij voegde de daad bij het woord)
"Blijft u maar even zitten, het begint zo te werken. In de tussentijd ga ik even naar boven, naar de duiventil."
"Gut ..." dacht Mark, "de duiventil ... dat zal wel zo'n medische zegswijze zijn ofzo ..."
Even later kwam de dokter terug met zo'n Petrie-schaaltje vol verse duivenpoep ... Mark sputterde eerst nog wel wat tegen, maar nadat de dokter had uitgelegd dat het hier om medicinale duivenpoep ging zei hij: "... ah, dan is het goed ..."
De arts lepelde de inmiddels ontspannen oogbal uit de eveneens ontspannen oogkas met zo'n hygiënisch ooglepeltje en begon dat vervolgens in te smeren met de verse stront ... toen 'ie daarmee klaar was sprak hij: "Dit moet eerst nog wat drogen, ik ga onderwijl nog even naar boven.". De dokter wies eerst uitgebreid zijn handen en verdween daarna voor een kwartiertje. Mark zat al die tijd met een ingesmeerd oog dat halverwege zijn wang (vlak bij zijn neus) hing en meende even dat hij de dokter in de verte hoorde schaterlachen, maar dat kan natuurlijk inbeelding zijn geweest ...
Nadat de dokter terugkwam lepelde deze met dat ooglepeltje het rechteroog met de opgedroogde duivenpoep weer terug in de kas, plooide daarna de oogleden weer op hun plaats, deed een stap naar achter, bekeek met gepaste trots zijn werk en vroeg:
"Wel, mijnheer Mark, hoe is dat ?!".
Onze Mark sprak toen op plechtige toon de volgende historische woorden: "... Roekoe .. roekoe ... Rrroe ... Rrr ...".
En dat is dus echt gebeurd !! Zo waar als ik hier zit !
Voor hen die van mening zijn dat dit waargebeurde verhaaltje een te grote inherente flauwheid heeft mag ik graag opmerken dat de historiën met het echte dijenkletser-gehalte allemaal naar hun aard voor boven de achttien zijn. Daar kunnen we hier op dit openbare blog uiteraard niet aan beginnen. Vooral die ene geschiedenis waarbij Rutte-tje in die sportschool annex sauna terechtkwam vind ik persoonlijk on-be-taal-baar leuk. Maar ja, voor boven de achttien, hein ... ?!
