Ieder jaar is daar onvermijdelijk het moment waarop het voorjaar je ineens de strot uitkomt. Dat het allemaal niet meer hoeft. Dat je het, zogezegd, zat bent.
Voor mij kwam dat moment woensdag-middag. Ik stond even diep in gedachten verzonken voor het tuinraam, toen er ineens paarsgewijze twee van die irritante insecten voorbij fladderden. Een schoenlapper en een citroenvlinder. Heel erg demonstratief, zo van "hebben jullie ons goed gezien ? We zijn er weer, hoor ...". Allerwalgelijkst ... Het ontbrak er nog maar aan dat ze gewoon even via de open deur naar binnen kwamen fladderen. Het ontbrak er nog maar aan ...
Ik had eigenlijk al gewaarschuwd moeten zijn. Des ochtends nog vroeg ik me op de zonnige ochtendwandeling af: "Dat is toch geen vlinder die daar stiekem door die zwarte kat beslopen wordt ? Da's ook zielig voor zo'n klein weerloos diertje; nog maar net uit het ei en dan al meteen door een kat geslacht worden ...". Maar het was slechts een waaiend blaadje. Toen had ik nog medelijden met die vlinders. Later op de dag zouden ze al achter MIJ aankomen ... Wat een ellende ... !
Neen, voor mij is de lol er voorlopig al weer af. Die komt pas terug als de hommels zich weer laten opmerken. Vriendelijke, nijvere beestjes die geen vlieg kwaad doen. Maar daarvoor moeten we toch doorgaans tot de laatste twee weken van April (voor de beschaafde mens dus het begin van de paartijd) wachten. ALS ze al komen. Voor mijn achtertuin zal het nog maar afwachten zijn. Des winters slapen de hommeltjes in mijn spouwmuur, maar vorig jaar heeft de huiseigenaar daarmee een beetje raar lopen doen ... Mocht het toch zover komen, dan is de incidentele lezer van dit internet-logboek de eerste die het hoort. Da's beloofd !
---------------------------------------
Update van vrijdag de 19de.
Ja, suskewiet-gewijze zit het echt wel snor hierzo. De suskewiet heeft zich elke dag nog laten zien en blijkt ook een vrouwtje bij zich te hebben. Veelbelovend ... !!
Wie zich ook even lieten zien vanochtend, en wel in de klimop, dat waren de pimpelmeesjes. Oók paarsgewijze ... (en het zijn dus echt pimpelmezen).
------------------------------
Slijmerig na-bericht zaterdag 20 Maart.
De huisjesslakken zijn blijkbaar ook reeds aan het ontdooien. Vanochtend vroeg zat al zo'n glibberig geval op mijn tuindeur. Vanaf vandaag moeten we dus weer uitkijken -ook des nachts- waar we onze voeten neerzetten als we buiten rondstappen ... Bâh !
------------------------------
Bij de foto's:
Voor wie niet weet hoe zo'n vieze schoenlappersvlinder er uit ziet => helemaal bovenaan staat er eentje. Bwuârghh ...
Een diersoort waar ik me helemaal aan kan optrekken qua werklust, nuttigheid en aanverwante zaken => de hommel staat vandaag centraal opgesteld.
Om de twijfel weg te nemen bij hen die zich afvragen of het in deze weblog eigenlijk nog wel eens over de Mastín Español gaat => onderaan staat een oude foto van een mastina uit duizenden: Zerra, officieel "Rapazuela" geheten. Hier neemt zij de zware verantwoordelijkheid op zich om de wereld om haar heen eens GRONDIG te bestuderen -te beginnen met geconcentreerd besnuffelen- en daarna eventueel passende stappen te nemen ...
