Toch wel: de eerste hommel ...

..
Voor ik zelf de volgorde en de draad kwijt raak: woensdag bij de ochtend/boswandeling de camera meegenomen om de eerste groen-spruiten te fotograferen. Hoewel het bos zelf nog volkomen kaal is [er staan ook nog nauwelijks bomen overeind; erg veel is omgekapt deze winter], groeien er aan de rand van de bosvijver al van die groene asperge-achtige spruiten waar tzt bloemen uit gaan komen. Tot mijn grote verbazing [weinig geboomte en dergelijke]kwam ik mijn twee eerste reeën van het jaar tegen. Die stonden wel erg moeilijk voor de camera opgesteld qua lichtinval. Er kwam derhalve ook niets beters uit dan op de onderste foto te zien is.
Woensdag beweerde ik dus ook dat we tot de tweede helft van April moesten wachten voordat de hommels zich zouden laten zien. Het leek de hommel in questie er wel om te doen om mij eens lekker voor schut te zetten, want om 9.46 vandaag had ik de eerste hommel-waarneming van dit jaar. Ze vloog even een achtje door de achtertuin en trok zich daarna (weer ?)terug in de jeneverbes. Haar niet meer gezien totdat om 17.00 het diertje ineens in mijn huiskamer verscheen en niet meer dwars door het vensterglas naar buiten kon vliegen. Gauw dat raam open gedaan dus. Bij die gelegenheid kon ik de enorme afmetingen van dit exemplaar eens goed opnemen. Het was ruim drie centimeter lang en breder dan een flinke wijsvinger. Ik hoop maar dat dit diertje deze eerste weken overleeft, want er valt voor deze luchtmobiele diersoort nog weinig te eten in deze periode ...
---------
Bij de foto's:
Bovenaan in één blik het nog dorre geboomte en de al fris-groene spruiten bij de bosvijver.
Onderaan dus het eerste hertje.
De afwezige foto: toen het vliegend gevaarte door mijn ochtend-tuin vloog meteen naar mijn camera gegrepen, doch het mocht niet zijn ...

Bâh !! Nog steeds voorjaar ...

Ieder jaar is daar onvermijdelijk het moment waarop het voorjaar je ineens de strot uitkomt. Dat het allemaal niet meer hoeft. Dat je het, zogezegd, zat bent.
Voor mij kwam dat moment woensdag-middag. Ik stond even diep in gedachten verzonken voor het tuinraam, toen er ineens paarsgewijze twee van die irritante insecten voorbij fladderden. Een schoenlapper en een citroenvlinder. Heel erg demonstratief, zo van "hebben jullie ons goed gezien ? We zijn er weer, hoor ...". Allerwalgelijkst ... Het ontbrak er nog maar aan dat ze gewoon even via de open deur naar binnen kwamen fladderen. Het ontbrak er nog maar aan ...
Ik had eigenlijk al gewaarschuwd moeten zijn. Des ochtends nog vroeg ik me op de zonnige ochtendwandeling af: "Dat is toch geen vlinder die daar stiekem door die zwarte kat beslopen wordt ? Da's ook zielig voor zo'n klein weerloos diertje; nog maar net uit het ei en dan al meteen door een kat geslacht worden ...". Maar het was slechts een waaiend blaadje. Toen had ik nog medelijden met die vlinders. Later op de dag zouden ze al achter MIJ aankomen ... Wat een ellende ... !
Neen, voor mij is de lol er voorlopig al weer af. Die komt pas terug als de hommels zich weer laten opmerken. Vriendelijke, nijvere beestjes die geen vlieg kwaad doen. Maar daarvoor moeten we toch doorgaans tot de laatste twee weken van April (voor de beschaafde mens dus het begin van de paartijd) wachten. ALS ze al komen. Voor mijn achtertuin zal het nog maar afwachten zijn. Des winters slapen de hommeltjes in mijn spouwmuur, maar vorig jaar heeft de huiseigenaar daarmee een beetje raar lopen doen ... Mocht het toch zover komen, dan is de incidentele lezer van dit internet-logboek de eerste die het hoort. Da's beloofd !
---------------------------------------
Update van vrijdag de 19de.
Ja, suskewiet-gewijze zit het echt wel snor hierzo. De suskewiet heeft zich elke dag nog laten zien en blijkt ook een vrouwtje bij zich te hebben. Veelbelovend ... !!
Wie zich ook even lieten zien vanochtend, en wel in de klimop, dat waren de pimpelmeesjes. Oók paarsgewijze ... (en het zijn dus echt pimpelmezen).
------------------------------
Slijmerig na-bericht zaterdag 20 Maart.
De huisjesslakken zijn blijkbaar ook reeds aan het ontdooien. Vanochtend vroeg zat al zo'n glibberig geval op mijn tuindeur. Vanaf vandaag moeten we dus weer uitkijken -ook des nachts- waar we onze voeten neerzetten als we buiten rondstappen ... Bâh !
------------------------------

Bij de foto's:
Voor wie niet weet hoe zo'n vieze schoenlappersvlinder er uit ziet => helemaal bovenaan staat er eentje. Bwuârghh ...
Een diersoort waar ik me helemaal aan kan optrekken qua werklust, nuttigheid en aanverwante zaken => de hommel staat vandaag centraal opgesteld.
Om de twijfel weg te nemen bij hen die zich afvragen of het in deze weblog eigenlijk nog wel eens over de Mastín Español gaat => onderaan staat een oude foto van een mastina uit duizenden: Zerra, officieel "Rapazuela" geheten. Hier neemt zij de zware verantwoordelijkheid op zich om de wereld om haar heen eens GRONDIG te bestuderen -te beginnen met geconcentreerd besnuffelen- en daarna eventueel passende stappen te nemen ...

Het is een Groenling !! (Ornithologisch intermezzo)

Even een Ornithologisch intermezzo, hoewel ik dat ene inteelt-artikel nog steeds moet afronden (was gepland op 4 maart en zal ook met terugwerkende kracht op die datum gepubliceerd worden) en eveneens een hartig woordje moet spreken over de georganiseerde kynologie en de RvB.
Zaterdag de 13de zou dus een historische dag worden: nadat ik des ochtends wat gezonde vogelkorreltjes had gestrooid op het terras, meldden zich een merel en een heggemus, en ook -alsof het de gewoonste zaak van de wereld was- een Groenling ! Dat was dus bij mijn eigen weten de eerste keer dat zo eentje zich in mijn tuin meldt. Het is een zeer herkenbare verschijning (zie foto) die door het leven gaat met aangename tinten die van het Haags kleurenpalet zijn genomen en vervolgens rijkelijk verdeeld over het verenkleed, zij het enigzins doorelkaar gemengd. Dat steekt nogal opvallend af tegen bijvoorbeeld het verenkleed van die vrouwtjes-heggemus, die volledig is uitgevoerd in diverse bruin- en grijstinten.
Hoewel vorig jaar rond Augustus/September de besmettelijke ziekte "het Geel" een slachting leek te gaan aanrichten in vooral de groenlingen-populatie zat dit exemplaar dus lekker zijn buikje vol te eten met wat de plaatstelijke pot zoal schaft ... Alsof hij nooit wat anders heeft gedaan dan hier ontbijten ...
Gistermiddag had ik nog visite van twee tortels, maar niet die ene met het gekwetste pootje. Die duikt maar af en toe op.
Dit maakt allemaal het wegblijven van de Suskewiet niet goed, maar het geeft toch wel even kleur aan het vergevorderde voorjaar ...
----
Bij de foto: dit moet zo'n beetje de meest gecopiëerde foto van een groenling op internet zijn. Oorspronkelijke copyright-houder niet te traceren. De zwarte veertjes die deze groenling bij zijn oogjes heeft, heeft de mijne niet. De mijne heeft daardoor een vriendelijker uitstraling.
--------------------------------------------
Zeer heugelijk na-bericht dd zondag 14 Maart:

!!!! HIJ IS TERUG !!!!

Weldegelijk !!

Alsof hij mijn verzuchting van gister gehoord heeft, zat hij vanochtend als één der eerste aan de ontbijttafel: een suskewiet.
Hij nam rustig de tijd om het menu te bestuderen en op te peuzelen ... Ik kon niets horen van zijn muzikale kwaliteiten en activiteiten- misschien is het er nog te vroeg voor in het seizoen- maar zelfs in zwart/wit opnames zou je hem kunnen herkennen aan die leuke beweginkjes van (oa) dat geinige koppetje. Opvallend was wel de zeer lichtgekleurde snavel van dit exemplaar. De trek-gewoontes van de suskewiet (Fringilla Coelebs) zijn altijd moeilijk te bevatten voor de eenvoudige mens, dus ik hoop maar dat 'ie niet op doortocht is, doch eerder een blijver ...
In een filosofisch moment sprak één der Haagse wijsgeren eens: "UNE suskewite ne fait pas le printemps", maar wie er nog aan mocht hebben getwijfeld => het voorjaar heeft verpletterend toegeslagen. Vanaf nu is er geen terugweg meer ... No retreat- No surrender ... "Lenten is come to towne TO STAY ..."

Haagse Haikoe / Haiku Haguenois

En dan nu een stukje Cultuur.
Jazeker. Meer in het bijzonder (verassing !) poëzie.
Ik zou graag een Haagse haikoe van tamelijk recente datum (anonieme dichter) willen aanhalen:

- - -- --"Ja," sprak de dooie

- - -- ---------dat lijk

- - -- ------mij wel wat

Voor het geval er weer betweters opstaan om te zeggen: "Ja maar dat is helemaal geen haikoe zoals die Japannezen dat doen ! Dat gaat heel anders met die lettergrepen enzo ... !!" wil ik hier meteen opmerken dat het toch in de eerste plaats om een HAAGSE haikoe gaat.
En voor die paar rukkers die vinden dat ze zelf een betere Haagse haikoe kunnen componeren: LAAT MAAR EENS ZIEN DAN !!

Misschien kan dan op deze plaats meteen een ander stukje Haagse cultuur opgepakt worden. Zoiets waaruit enerzijds het bijzondere en individualistische van het Haagse ras blijkt, maar waaruit ook van andere zaken blijkt. Zoals loyaliteit, clubtrouw en clubliefde.

Eigenlijk gewoon een stukje volkscultuur door gewone Haagse jongens van de gestampte pot (ik meen hen evenwel niet persoonlijk te kennen). Niks geen dikdoenerij. Niks geen schijn- interessante en pseudo-eloquente blaaskakerij.
Om nogmaals te benadrukken dat ik niet wil dat er om dit internet-logboek een elitairistisch luchtje gaat hangen.
Mocht iemand hier aanstoot aan nemen: houd het gerust voor u, want IK ben niet geïnteresseerd.

Alwéér voorjaar ... !?!?

Om maar eens bij het antwoord te beginnen: Jazeker, alweer voorjaar !!
Voor het geval het nog niemand was opgevallen.
Hoewel het afgelopen nacht toch weer -voor het eerst sinds een aantal dagen- even gevroren heeft, profiteer ikzelf nog het meest van het voorjaar bij de ochtendwandeling. Eens lekker in de frisse buitenlucht beginnen te lopen zonder dat meteen de kou agressief in je perifere bloedvaten begint te bijten heeft weldegelijk een weldadig effect.
Het lijkt wel of de vogeltjes -en het voorjaar is toch in de eerste plaats hún aangelegenheid- zich om dat soort dingen helemaal niet druk hoeven maken.
Maar het is toch ook moeilijk om als mens het gedrag van alle vogelsoorten proberen te duiden. Voorbeeld: wat bij de ochtendwandeling telkens opvalt is dat de eenden rond de vijver vooral in "paartjes" liggen te slapen. Mannetje en vrouwtje dus. Kan dat toeval zijn ? Uiteindelijk is de eend (die écht een heel domme vogel is. Vele malen dommer dan de spreekwoordelijke gans) toch vooral een groepsdier met groepssex en veel groepsverkrachting en dergelijke dingen ??
Wat een meer echte vogel betreft: vorige week nog werd ik getroffen door een koolmeesje dat bijzonder opvallend zat te tjiepen en te zingen in een boom in de achtertuin van de achterburen. Gister op dezelfde plaats was het zowaar één van de mussen (mogelijk een van de heggemussen) die een nóg fraaier en nóg zeldzamer gezang liet horen. Zou dat allemaal al het muzikale voorspel zijn van het voortplantings-gebeuren ... ? Eveneens gister fladderden twee mannetjes-merels op een bijna echt-agressieve manier tegen, op en langs elkaar aan gedurende enige tijd. Zal ook wel met dat geslachtsgedoe te maken hebben ... De vrouwtjes waren overigens in velden noch wegen te bekennen. Ik was er niet zo blij mee, want nu kan ik niet meer zo makkelijk iets negatiefs zeggen over de mannetjes-duiven en de manier waarop die op Jan Modaal lijken ("Zo dom en kloteloos als ze zijn, hebben ze toch nog de brutaliteit om HANIG te doen ..."). Dat moet ik dus maar voor een andere keer bewaren.
Verder: toch nog even die duiven. Want ik werd gedurende een kwartiertje in de vroege middag vergast op de aanwezigheid van een paar tortels. Mag ook wel, want ik strooi voornamelijk tortelvoer op mijn terras. Het leuke aan deze soort is wel het feit dat ze enerzijds volgens hun naam duiven zijn, maar dat anderzijds die honkvaste reisduiven die hier heel de dag zitten te vegeteren en die tortels een gans andere lichaamstaal spreken. Meer concreet: het agressieve dreig-gedrag van de mannetjes-duiven maakt absoluut geen indruk op de tortels, die in hun schuwheid verder voor zo'n beetje al het andere wegvluchten ... Er is evenwel ook een minder opwekkend kantje aan het tortel-verhaal: één van de tortels heeft een zwaar geblesseerd linkerpootje. Het beestje kan nauwelijks fatsoenlijk lopen. Als dat maar snel een beetje hersteld !!
Ook in mijn eigen indoor-kooi met grasparkietjes is de lente goed doorgebroken. Misschien vreemd, omdat er binnenshuis dag-in-dag-uit constant dezelfde temperatuur heerst, dezelfde regelmaat ed ... Maar vandaag was het dus volop actie en leven (gister werd er voorzichtig al wat gevoosd en vandaag begon ook dat lekkere stevige parkietje dat al jaren niet meer kan vliegen -een akelig ongelukje- hyperactief te worden).
Mocht de lezer zich afvragen: waarom draait hij nu alweer om dat cruciale punt heen (?), ofwel: waarom heeft hij het niet over de suskewiet ?!? Welnu, na die eerste (onzekere) keer heb ik de suskewiet gezien noch gehoord. Misschien weer terug naar het zuiden ?? Misschien doorgevlogen naar een tuin met een betere boom ?? Ik hoop er natuurlijk op dat hij -of een soortgenoot van hem- weer terugkomt. Wat de voedsel-situatie betreft is er voor veel vogeltjes ook goed nieuws: er waren vandaag al weer muggen/kleine vliegjes aan het dansen, dus de insecten zijn ook op hun voorjaars klaar om eens lekker opgegeten te worden. Iedereen blij !!
Maar het zou in dit logboek dus om mastines gaan. Geen nieuws van dat front ?? Nauwelijks. Of het zou moeten zijn dat het eerder genoemde nestje in Frankrijk er dan is. Bij de kennel "du chemin des puits tournants". De ouders zouden Venise en Amon Rê zijn. Maar nogmaals: serieuze info is niet te krijgen. Kijkzelfmaar
----
Nabericht dd woensdag de 3de: vanochtend vroeg vergast op het gefluit van een nieuwkomer op vogelgebied. Uiteraard ging 'ie in de vleugels toen ik met mijn verrekijker in de tuin verscheen ...
----
Nabericht dd donderdag de 4de in de ochtendschemer wederom "gewekt" met het gefluit van een nieuweling in de vogelmenagerie. Maar of het dezelfde was als gister ... Eigenlijk weet ik dat niet ... gek hê ??
Vanmiddag kreeg ik net als gister bezoek van een van de heggemussen op het moment dat ik wat parkietezaadjes wilde gaan strooien. Speciaal voor de musjes. Maar omdat hij/zij er dus al zat kon ik de deur niet opendoen (het beestje zou dan meteen wegfliederen). Nadat 'ie was uitgescharreld dan maar wat tortel-korreltjes gestrooid (tijd: 16.25 uur). Gelukkig wist die tortel met het gekwetste pootje de weg meteen te vinden ...
-------------
Bij de foto: Ze zijn leuk en ze zijn geinig en ze nemen genoegen met weinig ... Het zijn de grasparkieten van redacteur Frans, die voor deze gelegenheid eens boven op de kooi zijn gezet. Linksvoor het vogeltje dat niet meer kan vliegen. Zoals je ziet hebben de Haagse Nationale Kleuren weer de overhand. Mét dat gedistingeerde lijntje zwart (= ondulatie)...